صبر از ديدگاه اسلام، ص: 225
علی! اكنون كه با ما سر سازش نداری، جنگی را برپا می كنيم كه در اين جنگ، دست ها و پاها قطع، بدن ها قطعه قطعه و سرها جدا شود و مردی در ميان شما زنده نماند.
يعنی دشمن خودش را با اختيار در آغوش غضب و آتش جهنم قرار داده است.
اينجا حضرت سيدالشهداء عليه السلام ديگر بايد چه كار كند؟ حضرت بايد شهادت را بپذيرد و جهنم رفتن آنها را نيز قبول كند، چون ذات كار دشمن دارد اين را می گويد.
اينجا همان نقطه ای است كه خدا در قرآن به پيغمبر صلی الله عليه وآله می گويد:
«» «1» آنها را در اين بازی گری خيالات، فساد باطن و فساد عمل رها كن تا بچرند.
ديگر چگونه بايد با مردم حرف زد و راهنمايی كرد؟ ديگر راهی نيست. خدا راه نبوت انبيا، عقل، امامت و قرآن را كه باز كرده است. راه دعوت از مردم، كه ميليون ها سال باز است. راه ماه مبارك رمضان، شب قدر، بيان حلال و حرام باز است. ديگر چه راهی برای نجات اهل دوزخ از دوزخ باقی می ماند؟
خدا اين مطلب را در قرآن می فرمايد:
«» «2» بعد از حق، جز گمراهی چيست؟ خداوند متعال، انبيا و ائمه عليهم السلام حجت را بر مردم از هر ناحيه ای تمام می كنند، بعد مردم نافرمان را به جهنم می برند. پروردگار بدون اتمام حجت كسی را به هيچ عنوان به جريمه محكوم نمی كند.
نجات دلقك دربار فرعون از عذاب
______________________________ (1)- انعام 91: 6؛ «آنان را رها كن تا در باطل گويی و خرافاتشان بازی كنند.»
(2)- يونس 32: 10؛ «بنابراين بعد از حق چيزی جز گمراهی و ضلالت وجود دارد؟»
