صبر از ديدگاه اسلام، ص: 124
كرده ام.
اگر بخواهيد، به شما عنايت می كنم. نگوييد: خدا می داند كه من چه می خواهم.
می داند، اما می خواهد صدای تو را بشنود. می فرمايد: می دانم چه می خواهی، اما دوست دارم دهانت را باز كنی، دستت را دراز كنی، گردنت را كج كنی، اين حال بهترين حال عبادت است كه به ملائكه ام بگويم: او را ببينيد، متكبر نيست. دعا می كند، اشك می ريزد.
ملائكه فكر می كنند كه اشك روی صورت او خشك نشده، دعايش مستجاب است، اما می بينند، از استجابت دعا خبری نشد، نگران می شوند. می بينند شرايط اجابت در او جمع است، پس چرا پروردگار جوابش را نمی دهد و مشكلش را حل نمی كند؟ عرض می كنند: خدايا! مشكلی در اجابت دعای بنده ات هست؟
خطاب می رسد: هيچ مشكلی در دل بنده من و گريه اش نيست. می پرسند: پس چرا جواب او را نمی دهی؟ خطاب می رسد: چون دوستش دارم، صدای او را نيز دوست دارم، اگر جواب بدهم، ديگر نزد من نمی آيد، دوست دارم هميشه مرا بخواند. «1» بايد معلم به ما ياد بدهد كه چه بگوييم و چگونه حرف بزنيم:
«2»
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
مقام انسان صبر در برابر گناهان 11
تهران، مسجد امير
رمضان 1385
______________________________ (1)- عده الداعی و نجاح الساعی: 31؛ «عَنْ أَمِيرِ الْمُومِنِينَ عليه السلام رُبَّمَا أُخِّرَتْ عَنِ الْعَبْدِ إِجَابَهُ الدُّعَاءِ لِيَكُونَ أَعْظَمَ لِأَجْرِ السَّائِلِ وَ أَجْزَلَ لِعَطَاءِ الآْمِلِ.»
«قال رسول اللَّهِ صلی الله عليه وآله: إنّ العبد ليدعو اللّه و هو يحبّه فيقول لجبرئيل: إقض لعبدی هذا حاجته و أخّرها، فإنّی احبّ أن لا أزال أسمع صوته.»
(2)- اقبال الاعمال: 708 دعای كميل.
