صبر از ديدگاه اسلام، ص: 120
«» «1» شما تمام رزق مرا در مسيرهای مثبت و پاك خرج كنيد، اين شكر است. نه اين كه چون بهترين غذاها را می توانی بخوری، روی تخت تكيه بدهی و بگويی: الهی شكر. اين شكر من نيست. اين سخن، دروغ و مسخره كردن من است. شكر يعنی هزينه كردن روزی های من در جاده مثبت، كار خير، امور مثبت، عبادت، خدمت به مردم، درمانگاه، مسجد، بيمارستان مدرسه، يتيم، تهيه جهيزيه فقرا.
قضا و رضا، نقشه صحيح زندگی
چهارم، از حقايق شش گانه اين است كه:
نقشه زندگی را من به شما می دهم، چون هيچ كسی نمی تواند نقشه درست برای زندگی شما به شما بدهد. «2» در قرآن و روايات به معنای ارائه نقشه صحيح زندگی است. نه اين كه آجر از سقف رها شود و بر سرم بخورد، سرم شكاف بردارد و ده روز در بيمارستان
بخوابم و بعد بگويم: قضا و قدر بوده، قضا و قدر نبوده، ساختمان اشتباه بنا شده، به پروردگار ربطی ندارد.
______________________________ (1)- سبأ 13: 34؛ «ای خاندان داود! به خاطر سپاس گزاری [به فرمان ها حق ] عمل كنيد.»
(2)- تحف العقول عن آل الرسول صلی الله عليه وآله: 6 وصيته لأمير المونين عليه السلام؛ «يَا عَلِیُّ إِنَّ مِنَ الْيَقِينِ أَنْ لَا تُرْضِیَ أَحَداً بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا تَحْمَدَ أَحَداً بِمَا آتَاكَ اللَّهُ وَ لَا تَذُمَّ أَحَداً عَلَی مَا لَمْ يُوتِكَ اللَّهُ فَإِنَّ الرِّزْقَ لَا يَجُرُّهُ حِرْصُ حَرِيصٍ وَ لَا تَصْرِفُهُ كَرَاهَهُ كَارِهٍ إِنَّ اللَّهَ بِحُكْمِهِ وَ فَضْلِهِ جَعَلَ الرَّوْحَ وَ الْفَرَحَ فِی الْيَقِينِ وَ الرِّضَا.»
