صبر از ديدگاه اسلام، ص: 238

تا اين مدت طول می كشد: تو از جا بلند شو، قبل از اين كه صاف بايستی، من رفته ام و تخت را آورده ام.

شما تمدن، سايت ها، ماهواره ها و قدرت عظيم فعلی انسان را ببينيد، امام صادق عليه السلام همگی را به اين آيه خواندند:

«قُل لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْاءِنسُ وَ الْجِنُ » «1» شما چهار نفر كه چيزی نيستيد، خدا به شما چهار نفر نمی گويد، چون شما قابل نيستيد كه به شما بگويم: اگر جمع بشويد كه مانند اين قرآن را بياوريد، من خدا به شما می گويم:

«لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ » «2» با اين اعتماد حرف زدن، خيلی مهم است؛ بشر و جنّ، تاروز قيامت، مانند قرآن را نمی توانيد بياوريد:

«وَ لَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا» «3»

ثمره باور قرآن به عنوان «كلام الله»

مااگر تنهابااين قطعه تاريخی، به قرآن اعتماد كرده، قرآن را باور كنيم و بعد از باور كردن، كه قرآن «كلام الله» است، خدا، نبوت، معاد، بهشت، دوزخ، حلال و حرام، خمس و زكات، مسايل اخلاقی، برزخ و رسيدگی به اعمال در روز قيامت را نيز باور می كنيم، چون تمام نقاطی كه بايد باور داشت، در قرآن هست.

بعد از اين باور، سه آيه در مورد صبر را برای شما قرائت می كنم.

______________________________
(1)- اسراء 88: 17؛ «بگو: قطعاً اگر جنّ و انس گرد آيند.»

(2)- اسراء 88: 17؛ «نمی توانند مانندش را بياورند، و اگر چه پشتيبان يكديگر باشند.»

(3)- اسراء 88: 17؛ «نمی توانند مانندش را بياورند، و اگر چه پشتيبان يكديگر باشند.»