صبر از ديدگاه اسلام، ص: 335

ازدواج موقت در كلام امام رضا عليه السلام

امام رضا عليه السلام می فرمايد: عاشقانه در تمام موارد كار كنيد. برخورد زن و شوهر در خانه هم بايد برخورد عاشقانه باشد، اگر نباشد ما اصلًا آن زندگی را قبول نداريم آن خانه را قبول نداريم.

مردی خدمت حضرت رضا عليه السلام رسيد راجع به ازدواج موقت از حضرت سؤال

كرد، گفت: شرايط ازدواج موقت چيست؟ حضرت عرض فرمود: زن داری؟ عرض

كرد: بله، فرمود: اين سؤال به تو ربطی ندارد، «1» چون امام می داند اگر به او بگويد خوب است می رود يك زيباتر از زن خود پيدا می كند بعد دلگرم به او می شود، بعد زن سی ساله خود كه شش تا بچه را بزرگ كرده، تمام ارزش های خانه را زير پا می گذارد می رود دنبال شهوت، خيلی چيزها را ائمه عليهم السلام قبول ندارند و ما قبول داريم خيلی چيزها را خدا قبول ندارد و ما قبول داريم، خيلی چيزها را آنها قبول دارند و ما قبول نداريم و خيلی به نظرمان عادی و ساده است.

بعضی چيزها عيب های خيلی بزرگ پيدا می كند، اگر هم اولش عيب نداشته باشد، بعداً پيدا می كند.

چرا می گويد: دروغ به شوخی هم حرام است؟ برای اينكه مقدمه ورود به دروغ جدی است، چرا می گويد: نگاه كردن شعبه ای از زنا است و هر نگاه كردنی تيری از تيرهای مسموم شيطان است كه به چشمت خورده و چرا می گويد: اگر هر كسی به نامحرم نگاه كند به تعداد نگاه هايش در جهنم تيرهايی از آتش و آهن گداخته به چشم او می زنند چون مقدمه زناست، «2» چون مقدمه هجوم به ناموس يك مملكت

______________________________
(1)- الكافی: 5/ 452، باب أنه يجب أن يكف عنها من كان مستغنيا، حديث 1؛ «عَنْ عَلِیِّ بْنِ يَقْطِينٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَی عليه السلام عَنِ الْمُتْعَهِ فَقَالَ وَ مَا أَنْتَ وَ ذَاكَ فَقَدْ أَغْنَاكَ اللَّهُ عَنْهَا قُلْتُ إِنَّمَا أَرَدْتُ أَنْ أَعْلَمَهَا فَقَالَ هِیَ فِی كِتَابِ عَلِیٍّ عليه السلام فَقُلْتُ نَزِيدُهَا وَ تَزْدَادُ فَقَالَ وَ هَلْ يَطِيبُهُ إِلَّا ذَاكَ.

علی بن يقطين به محضر حضرت رضا عليه السلام شرفياب شد و از ازدواج موقت سول كرد. حضرت در جواب فرمود: تو را با آن چكار است؟ با آنكه دارای همسر دائمی هستی و خداوند تو را از ازدواج موقت بی نياز ساخته است.»

(2)- بحار الأنوار: 101/ 38، باب 34، حديث 34؛ «قَالَ النَّبِیُّ صلی الله عليه وآله النَّظَرُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ فَمَنْ تَرَكَهَا خَوْفاً مِنَ اللَّهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ إِيمَاناً يَجِدُ حَلَاوَتَهُ فِی قَلْبِهِ.»

وسائل الشيعه: 20/ 191، باب 104، حديث 25396؛ «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ وَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالا مَا مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ يُصِيبُ حَظّاً مِنَ الزِّنَا فَزِنَا الْعَيْنَيْنِ النَّظَرُ وَ زِنَا الْفَمِ الْقُبْلَهُ وَ زِنَا الْيَدَيْنِ اللَّمْسُ صَدَّقَ الْفَرْجُ ذَلِكَ أَوْ كَذَّبَ.»