صبر از ديدگاه اسلام، ص: 237

و رسيدن به اين نقطه كه قرآن «من الله» است، اين چهار كافر به اين نتيجه رسيدند كه اين كتاب، زمينی و بشری نيست.

تحدی قرآن در برابر تمام انس و جنّ

حضرت صادق عليه السلام بالای سر اين چهار نفر ايستادند و اين آيه را خواندند:

«قُل لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْاءِنسُ وَ الْجِنُ » «1» حبيب من! بگو: اگر تمام انس و جنّ، يعنی از زمان حضرت آدم عليه السلام تا روز قيامت هر چه انسان و جنّ هست، يعنی قدرت انسانی و قدرت جنّ، از زمان حضرت آدم عليه السلام تا روز قيامت جمع شوند، كه آيه ای مانند قرآن بياورند، نمی توانند.

می دانيد جنّ ها چه قدرتی دارند؟ البته قدرت انسان بيشتر از جنّ است. ما جنّ را نمی بينيم، چون پروردگار نيز می فرمايد:

جنّ و جنيان پنهان و قوی هستند. به قدری قوی هستند كه حضرت سليمان عليه السلام وقتی به بارگاه نشينان گفت: اينجا فلسطين است و تخت ملكه بلقيس در مملكت سبا است، از سبا تا فلسطين، حداقل دو هزار كيلومتر فاصله است، چه كسی می تواند تخت او را بردارد و به اينجا بياورد؟ خدا در قرآن می فرمايد:

«قَالَ عِفْرِيتٌ مّنَ الْجِنّ » «2» قدرتمندی از جنس جنّ گفت: ای سليمان! به من اجازه بده، من به سبا می روم و تخت ملكه آنها را به فلسطين می آورم. رفت و آمد:

«قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ » «3»

______________________________
(1)- اسراء 88: 17؛ «بگو: قطعاً اگر جنّ و انس گرد آيند.»

(2)- نمل 39: 27؛ «يكی از جنّيان كاردان و تيزهوش گفت.»

(3)- نمل 39: 27؛ «يكی از جنّيان كاردان و تيزهوش گفت.»