فارسی
جمعه 11 آبان 1403 - الجمعة 27 ربيع الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

صبر از ديدگاه اسلام، ص: 67

می گيرد، در حالی كه خدا می فرمايد: «أَنَّمَا غَنِمْتُم مّن شَیْ ءٍ» شی ء؛ يعنی هر چيز گران بها، كه غنايم جنگی نيز يكی از اشيای پرقيمت است. معدن، سود حاصله از كسب سالانه و گنج نيز از اشياء پر قيمت هستند.

«مّن شَیْ ءٍ» اگر از چيزی غنيمت و بهره ای نصيب شما شد:

«فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ » «1» پروردگار راه مصرف خمس را در آيه شريفه در شش بخش بيان كرده است كه خرج در غير از اين شش برنامه، بر هر فقيه و هر خمس داری حرام است و هر فقيهی بنا بر فقاهت خودش و هر مؤمنی بنا بر ايمان خود، در هزينه كردن خمس از افراط و تفريط بايد بپرهيزند و در مصرف آن، جانب احتياط را كاملًا رعايت كنند.

اين حال و كار مردم مؤمن است.

اين گنج، گنج مادی است. ثروت متراكمی كه از خرابه ها، كويرها و بيابان ها به دست می آيد كه يك پنجم آن خمس و مربوط به پروردگار عالم است، كه هم در دين او بايد هزينه شود و هم برای بندگان آبرودار محترمش كه خرج آنان با دخل شان در سال هماهنگ نشده است؛ يعنی رنج برده اند، ولی خرج زندگی آنان بيش از درآمدشان بوده است. اگر از خاندان پيغمبر صلی الله عليه وآله باشد، بخشی از اين واجب مالی به او می رسد، آن هم در حدّ رفع مشكلات و نيازهايی كه دارد، نه بيشتر. چون نه قرآن اجازه می دهد و نه فقيهان شيعه. مقداری از اين مال نيز سهم عالمان ربّانی است كه واقعا در راه اسلام و تبليغ دين خدا زحمت می كشند، درس می خوانند، درس می دهند و شاگرد؛ مفسّر، عالم و مبلّغ تربيت می كنند. بنا به اذن پروردگار، پيغمبر صلی الله عليه وآله و ائمه طاهرين عليهم السلام برای آنها نيز بايد در حدّ احتياج، نه افراط وتفريط، هزينه شود.

______________________________
(1)- انفال 41: 8؛ «و بدانيد هر چيزی را كه [از راه جهاد يا كسب يا هر طريق مشروعی ] به عنوان غنيمت و فايده به دست آورديد [كم باشد يا زياد] يك پنجم آن برای خدا و رسول خدا صلی الله عليه وآله و ...»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^