انديشه در اسلام، ص: 288
شده است كه وصف آنها در سوره الرحمن چنين آمده است:
«لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ». «1»*
و پيش از آنان دست انس و جنى به آنان نرسيده است.
در سوره واقعه نيز آمده است:
«عُرُباً أَتْراباً». «2»
عشقورز به شوهران و هم سن و سال با همسران.
عُرب أتراب، در اصطلاح عرب، دختران جوان زيبايى را گويند كه جز به همسر ويژه بهشتى خود تا أبد به كسى عشق نمىورزند؛ يعنى خيال بهشتى از هر نظر راحت است؛ اما همدم اهل دوزخ:
«عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ». «3»
فرشتگانى هستند كه در اوج عصبانيت و سختگيرىاند و اهل دوزخ را به انواع شكنجهها زجر مىدهند. خداى تعالى مىفرمايد:
«الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ». «4»
كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، براى آنان زندگى خوش و با سعادت و بازگشتى نيك است.
پيامبر، صلىاللهعليهوآله، مىفرمايند: وقتى پروردگار بهشت را آفريد، نگاهى به آن كرد و فرمود:
«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ»؛
بىترديد، مؤمنان رستگار شدند. بعد فرمود: خوشا به حال كسانى كه در تو قرار مىگيرند! «5»
با اين وصف، ما بايد خوشحال باشيم از اينكه در ارتباط با پروردگار و ائمه و انبياى او هستيم.
حرمت شيعه در نظر ائمه
در ميان اصحاب حضرت موسى بن جعفر، عليهالسلام، مرد دانشمند و آگاهى بود كه در ايام نوجوانى محضر مبارك حضرت صادق، عليهالسلام، را نيز درك كرده بود و در 35 سالگى از دنيا رفت. امام
______________________________ (1). الرحمن، 74؛ نيز با جملهاى بيشتر در همان سوره، 56: «فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ».
(2). واقعه، 37.
(3). تحريم، 6: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ».
(4). رعد، 29.
(5). المعجم الأوسط، طبرانى، ج 4، ص 99: «أبى سعيد الخدرى عن النبى، صلىاللهعليهوآله، قال: إن الله خلق جنه عدن وبناها بيده لبنه من ذهب ولبنه من فضه وجعل ملاطها المسك وترابها الزعفران وحصباءها اللؤلؤ ثم قال لها تكلمى فقالت قد أفلح المؤمنون فقالت الملائكه طوبى لك منزل الملوك»؛ نيز تفسير قمى، ج 2، ص 88: «الصادق، عليهالسلام، قال: لما خلق الله الجنه قال لها: تكلمى فقالت: قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ»؛ جامع البيان، إبن جرير طبرى، ج 18، ص 3؛ الدر المنثور، سيوطى، ج 5، ص 2: «عن أبى العاليه، قال: لما خلق الله الجنه قال: قد أفلح المؤمنون فأنزل الله به قرآنا».
