انديشه در اسلام، ص: 186
ديوارها و خانههاى خراب به فكر فرو مىرفتند. در اينكه سازندگان اين ديوارها و خانهها كجا رفتند؟ صاحبان اين خانهها چه شدند؟ در اين خانهها چه آرزومندانى زندگى مىكردند؟ آنها كجا رفتند؟ آرزوهاى آنان چه شد؟ و خانه قبر با صاحبان اين خانهها چه كرد؟
عيسى (ع) مصداق انسان مبارك
اين انديشهها مَركبهايى از نور هستند كه انسان را به سوى حيات باعظمت الهى مىبرند و، به تعبير قرآن، او را به وجود مباركى تبديل مىكنند. حضرت عيسى، عليهالسلام، از مصاديق اين وجود مبارك است.
درباره ولادت حضرت در قرآن آمده است:
«فأتت به قومها تحمله قالوا يا مريم لقد جئت شيئا فريا* يا أخت هارون ما كان أبوك امرأ سوء وما كانت أمك بغيا* فأشارت إليه قالوا كيف نكلم من كان فى المهد صبيا* قال إنى عبد الله آتانى الكتاب وجعلنى نبيا* وجعلنى مباركا أين ما كنت وأوصانى بالصلاه والزكاه ما دمت حيا». «1»
آن گاه نوزاد را، در حالى كه او را در آغوشش حمل مىكرد، نزد قومش آورد. گفتند: اى مريم! به راستى كه تو كار شگفت و بىسابقه و ناپسندى مرتكب شدهاى. اى خواهر هارون! نه پدرت مرد بدى بود و نه مادرت بدكاره بود. اين طفل را از كجا آوردهاى؟ پس مريم به نوزاد اشاره كرد كه از او بپرسيد. گفتند: چگونه با كودكى كه در گهواره است، سخن بگوييم؟ نوزاد از ميان گهواره گفت: بىترديد من بنده خدايم، به من كتاب عطا كرده و مرا پيامبر قرار داده است. و هر جا كه باشم بسيار بابركت و سودمندم قرار داده، و مرا تا زندهام به نماز و زكات سفارش كرده است.
وقتى يهوديان گهواره عيسى، عليهالسلام، را ديدند، به حضرت مريم، عليهاالسلام، گفتند: شما كه هنوز ازدواج نكردهاى، اين بچه را از كجا آوردهاى؟ خداوند متعال قبلًا فرموده بود كه اگر چنين پرسشى از تو شد، بگو از خود بچه سؤال كنيد:
______________________________ (1). مريم، 2731.
