انديشه در اسلام، ص: 336
بگو: من شما را فقط به يك حقيقت اندرز مىدهم و آن اينكه دو دو و يك يك براى خدا قيام كنيد، سپس درباره رفيقتان محمّد كه عمرى با پاكى، امانت و صدق و درستى در ميان شما زندگى كرده است بينديشيد كه هيچ گونه جنونى ندارد، او براى شما از عذاب سختى كه پيش روست، جز بيم دهندهاى نيست.
- «أَ وَ لَمْ يَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ». «1»
آيا انديشه نكردند كه در همنشين آنان يعنى پيامبر اسلام هيچ نوع جنونى نيست؛ او فقط بيم دهندهاى آشكار نسبت به سرانجام شوم بدكاران است.
واضح است كه منظور اين آيات تفكر در بدن و جسم پيامبر نيست، بلكه منظور تفكر در وجود معنوى پيامبر است. انديشه در اين بعد وجودى حضرت شخص را به اين نتيجه مىرساند كه پيامبر انحراف فكرى، انحراف عقلى، و انحراف روحى نداشته است. و اين از سخنان ايشان به وضوح پيداست.
سخنان پيامبر درباره حفظ الصحه
نقل كردهاند كه طبيبى در مدينه حضور داشت، اما كسى براى مداوا به حضورش نمىرفت. روزى نزد پيامبر رفت و به ايشان عرض كرد: چرا در اين شهر كسى مريض نمىشود؟ آب و هوايتان خوب است؟ غذايتان با كشورهاى ديگر فرق مىكند؟ يا منطقهتان منطقه ويژهاى است؟
حضرت فرمودند: يكى از دستورات دين ما اين است كه تا گرسنه نشديد سر سفره ننشينيد و تا كاملا سير نشديد دست از غذا برداريد! «2»
طبيب گفت: شما طب را در همين دستور جاى دادهايد. اين مردم حق دارند مريض نشوند.
* روزى، به عيادت مريضى رفته بودم و دكتر متخصصى معالجه او را بر عهده داشت كه در اروپا تحصيل كرده بود. او همان طور كه مريض را
______________________________ (1). ادامه آيه چنين است: «أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَ أَنْ عَسى أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ»؛ آيا در فرمانروايى و مالكيّت و ربوبيّت بر آسمانها و زمين و هر چيزى كه خدا آفريده و اينكه شايد پايان عمرشان نزديك شده باشد با تأمل ننگريستهاند؟ اعراف، 184 و 185.
(2). بحار الأنوار، ج 59، ص 290: وقال صلى الله عليه وآله: كل وأنت تشتهى، وأمسك وأنت تشتهى. وقال صلى الله عليه وآله: المعده بيت كل داء، والحميه رأس كل دواء، وأعط كل نفس ما عودتها.
