انديشه در اسلام، ص: 228
ولى با فكر همه چيز شدند. آسيه فكر كرد و حقيقت فرعون و فرعونيان را ديد. قرآن مجيد از فرعون ذى الاوتاد ياد مىكند. «1» چون هر مجرمى را كه نزد او مىآوردند، حكم مىكرد او را بخوابانند و به دست و پايش ميخ بكوبند. «2» او آسيه را نيز به همين مجازات تهديد كرد، اما آسيه نترسيد «3» و گفت: هر كارى مىخواهى انجام بده، زيرا من حقيقت دو چيز را شناختهام: كوچكى تو و بزرگى خدا را. و عاقل كسى است كه به دنبال عظمت مىرود و خود را پست نمىكند. براى همين، من خدا را با تو معامله نمىكنم.
آسيه الگوى بانوان
خداوند در قرآن مجيد آسيه را معيار ايمان قرار داده و اين را به تمام عالم اعلام فرموده است:
«وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ». «4»
و خدا براى مؤمنان همسر فرعون را مثل زده است، هنگامى كه گفت: پروردگارا! براى من نزد خودت خانهاى در بهشت بنا كن و مرا از فرعون و كردارش رهايى بخش و مرا از مردم ستمكار نجات ده.
قرآن حتى اسم او را هم نمىبرد، بلكه به همسرى او براى فرعون اشاره مىكند كه همه بدانند از كجا به كجا رفته است. حال، خود بسنجيد: فرعونِ كوچكتر از پشه كجا و آسيه بزرگتر از عالم كجا؟
اين آيه براى زنهاى ما چقدر مناسب است. آسيه موانع فراوانى براى تكامل داشت، اما شما خيلى بهتر مىتوانيد حركت كنيد. قرآن مىگويد: اين نمونهاى از با من بودن است.
محروم ماندن از سعادت ابدى
نذر بن مالك ارحبى، ساعتى به شهادت ابىعبداللّه عليهالسلام مانده، از
______________________________ (1). فجر، 10: «وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ».
(2). التبيان، شيخ طوسى، ج 10، ص 343: «قيل: إن فرعون كان إذا غضب على الرجل مده بين أربعه أوتاد حتى يموت».
(3). تفسير الميزان، ج 19، ص 346: «أقول: وامرأه فرعون على ما وردت به الروايات مقتوله قتلها زوجها فرعون لما اطلع أنها آمنت بالله وحده، وقد اختلفت الروايات فى كيفيه قتلها. ففى بعضها أنه لما اطلع على إيمانها كلفها الرجوع إلى الكفر فأبت إلا الايمان فأمر بها أن ترمى عليها بصخره عظيمه حتى ترضح تحتها ففعل بها ذلك. وفى بعضها لما أحضرت للعذاب دعت بما حكى الله عنها فى كلامه من قولها: «رب ابن لى عندك بيتا فى الجنه» الخ، فاستجاب الله لها ورأت بيتها فى الجنه وانتزعت منها الروح وألقيت الصخره على جسد ليس فيه روح. وفى بعضها أن فرعون وتد لها أربعه أوتاد وأضجعها على صدرها وجعل على صدرها رحى واستقبل بها عين الشمس. والله أعلم».
(4). تحريم، 11.
