انديشه در اسلام، ص: 226
بزرگواران معلمان واقعى زندگى هستند. پس از اين درك است كه در مقام اتصال به اين منابع عالى بر مىآيد. آن گاه، فردى كه پيش از آن هيچ هم به حساب نمىآمده، با كمك فكر و عقل و پس از اتصال به نبوت انبيا، در دنيا و برزخ و آخرت و، از همه مهمتر، در پيشگاه خداوند به حساب مىآيد. به راستى، چه كسى مىتواند عمق و وزن اين معنا را درك كند؟
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ* جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ». «1»
مسلماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، اينانند كه بهترين مخلوقاتاند. پاداششان نزد پروردگارشان بهشتهاى پايندهاى است كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است، در آنها جاودانهاند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ اين [پاداش] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد.
عظمت و حقارت واقعى
آيا ارزشى بالاتر از اين هست كه يك وجود مقدّس بىنهايت از موجودى ذليلِ و ضعيف و مسكين اظهار رضايت كند؟ يا مثلًا، مامور كوچكى در دربار فرعون باشد و هيچ كس او را حساب نكند، ولى با اتصال به مقام نبوت و كمك فكرش، تبديل به مؤمن آل فرعون بشود و آياتى از قرآن درباره او نازل بشود؟ «2»
ملكه كشور مصر (آسيه) فقط يك لحظه فكر كرد كه شوهرم چه مىگويد، درباريان چه مىگويند، و موسى چه مىگويد؟ آسيه دربار با آن عظمت و خزينه و مملكت را رها كرد و به موسى، عليه السلام، پيوست كه از زر و زيور دنيا بهرهاى نداشت. چگونه همه اين شكوه و عظمت، كه حتى امروز هم ديدن اندكى از بقايايش موجب تحير ماست، نزد او
______________________________ (1) پىنوشت
. بينه، 78.
(2). آيات 2027 سوره يس در مورد مؤمن آل ياسين نازل شده است. هر چند در روايت زير از سخن حضرت به دست مىآيد كه اين آيات شامل مؤمن آل فرعون نيز مىشود: كافى، ج 2، ص 259: «يونس بن عمار قال: قلت لأبى عبد الله، عليهالسلام: إن هذا الذى ظهر بوجهى يزعم الناس أن الله لم يبتل به عبدا له فيه حاجه، قال: فقال لى: لقد كان مؤمن آل فرعون مكنع الأصابع (المكنع: هو الذى وقعت أصابعه) فكان يقول هكذا- ويمد يديه- ويقول: يا قوم اتبعوا المرسلين»؛ نيز دعائم الإسلام، قاضى نعمان، ج 1، ص 31: «قال ابوعبد الله، عليهالسلام: «قال رجل مؤمن من آل فرعون يكتم إيمانه أتقتلون رجلا أن يقول ربى الله، وإنما كان ابن عم فرعون، وقد نسب الله هذا المؤمن إلى فرعون لقرابته فى النسب، وهو مخالف لفرعون فى الاتباع والدين، ولو كان كل من آمن بمحمد، صلىاللهعليهوآله، من آل محمد الذين عناهم الله فى القرآن لما نسب مؤمن آل فرعون إلى فرعون وهو مخالف لفرعون فى دينه، ففى هذا دليل على أن آل الرجل هم أهل بيته، ومن اتبع آل محمد فهو منهم بذلك المعنى»؛ امالى، شيخ صدوق، ص 563: «قال رسول الله، صلىاللهعليهوآله: «الصديقون ثلاثه: حبيب النجار، مؤمن آل ياسين، الذى يقول: اتبعوا المرسلين* اتبعوا من لا يسئلكم أجرا وهم مهتدون؛ وحزقيل مؤمن آل فرعون، وعلى بن أبى طالب، وهو أفضلهم».
