صبر از ديدگاه اسلام، ص: 94
زنده و فعال است و عبادت كرده، از منابع طبيعت استفاده می كند كه سر دارد. بعد حضرت می فرمايند: بدنی كه سر ندارد، جسم صد در صد بی سود و بی ارزش است. توقع بقاء ايمان و عمل را از كسی كه اهل حوصله، تحمل و صبر نيست، نداشته باشيد.
اميرالمؤمنين عليه السلام اعلام می كنند كه صبر، حافظ آن پنج حقيقت قلبی است.
انسان بی صبر، خدا، قيامت، فرشتگان، انبيا و قرآن را از دست می دهد. چون وقتی بی طاقتی كنيد، برای دفع تلخی ها، ناگواری ها، مصايب و كمبود مالی، به دشمن و يا به گناه پناه می بريد و همه آن حقايق را از دست می دهيد.
شخص بی صبر، نظر خدا نسبت به خودش را تعطيل می كند. قيامت را از دست می دهد و ديگر محشر آبادی نخواهد داشت. او در قيامت مورد شفاعت انبيا و فرشتگان نخواهد بود و از قرآن بهره ايی نصيب او نخواهد شد:
صابران طبق اين گفتار اميرالمؤمنين عليه السلام اهل ايمان هستند، اهل ايمان يعنی كسانی كه خدا، قيامت، فرشتگان، انبيا و قرآن و قيامت و بهشت و جهنم را باور دارند.
دنيا جای مصيبت، حادثه، بلا، گرفتاری و بيماری است. محل كمبود و ورشكستگی و هزاران نوع بلا است. خدا در قرآن می فرمايد: اين ها را با مقام
عبداللهی تحمل كنيد و برای خدا بنده بمانيد. فشار حوادث، شما را از حريم الهی بيرون نبرد. برای شكستن فشار حوادث، خود را به گناه و معصيت دچار نكنيد.
مبارزه با هواهای نفسانی و ترس از خدا
رسول خدا صلی الله عليه وآله در مورد صبر می فرمايند: صبر صابران را در چهار موقع می توانيد ببينيد:
