.jpg)
.jpg)
صبر از ديدگاه اسلام، ص: 313
ايستادگی در حادثه كه هر چه فشار بياورد از مدار خدا بيرون بيندازد آدم بيرون نرود بايستد هر چه هم می خواهد پيش بيايد. اصلًا زندگی توأم با حادثه است، بی جهت حادثه را نبايد رد كرد و با حادثه نبايد آشتی كرد بايد در مقابل حادثه صبر كرد، ايستاد كه انسان محكم تر بشود و آبرومندتر بشود، قويتر شود، ديد انسان نسبت به حادثه بايد ديد الهی باشد، ديد عادی نباشد.
از يكی از عرفا پرسيدند شما درباره فلان عارف چه نظری داريد؟ گفت: هر كه او را می ديد مسلمان می شد، آن عارف انگشت كوچك پيامبر هم نمی شود، گفتند:
چطور هر كه او را می ديد مسلمان می شد؟ اما ابولهب چهارده سال نبوت پيغمبر را درك كرد و خود پيامبر را هم ديد ولی مسلمان نشد، عارف چقدر جالب جواب داد گفت: ابولهب پيغمبر را نمی ديد بلكه محمد يتيم را می ديد. ابولهب اگر محمد بن عبدالله را رسول الله می ديد مثل اميرالمؤمنين می شد.
و قرآن مجيد درباره پيامبر همين حرف را می زند و می فرمايد:
«» «1» تمام هيكل تو را می بينند، اما يك نفر تو را با دل نمی بيند. تو را می بينند:
«»
اما دلشان نمی بيند و الا اگر با ديد قلبشان تو را نگاه كنند تمام زيبائيها را در تو جمع می بينند و عاشق تو می شوند.
مانند كسی كه در خانه قرآن را می بيند يك جلد است. با كاغذ و مركب و حركات زير و زبر و هنوز هم فاسد است.
اگر نگاه ديد الهی باشد اولًا: انسان خودش و تمام عالم را مملوك حق می بيند.
ثانياً: انسان و كل عالم را به زيباترين قيافه می بيند.
______________________________ (1)- اعراف 198: 7؛ «نمی شنوند و آنان را می بينی كه به سوی تو می نگرند در حالی كه نمی بينند.»
