صبر از ديدگاه اسلام، ص: 305

عاشق اوست.

وقتی وارد آتش می شود اولين دردی كه عارض او می شود بعد از سوختن، تشنگی شديد است كه پروردگار می فرمايد:

برای اين تشنگی آبی از يك چشمه ای قرار دادم كه قابل خوردن نيست؛ زيرا

اولًا: خود آب چرك و خون مخلوط است.

ثانياً: از نظر گرمی نمونه در دنيا ندارد كه پروردگار می فرمايد:

«تُسْقَی مِنْ عَيْنٍ ءَانِيَهٍ » «1» او كه نمی خورد، من فرمان می دهم دهانش را باز كنند و در دهانش بريزند. اولين

جرعه كه از گلويش پايين رفت همه محتويات شكم را پايين می ريزد ولی دو مرتبه

برايش ساخته می شود:

«لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ* لَّا يُسْمِنُ وَ لَا يُغْنِی مِن جُوعٍ » «2» غذايشان هم مثل آبشان می ماند. اما در آيه شريفه می فرمايد:

«وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَهٌ » «3» آنان در دنيا خيلی برای خودشان آبرو داشتند، هر جا كه می رفتند مردم چه تعظيم هايی در مقابلشان می كردند.

اين آبرو كه برای انسان عاقبت ندارد پس ارزش هم ندارد. اما عيسی بن مريم عليه السلام

______________________________
(1)- غاشيه 5: 88؛ «آنان را از چشمه ای بسيار داغ می نوشانند.»

(2)- غاشيه 6: 88- 7؛ «برای آنان طعامی جز خار خشك و زهرآگين وجود ندارد* كه نه فربه می كند و نه از گرسنگی بی نياز می نمايد.»

(3)- غاشيه 8: 88؛ «در آن روز چهره هايی شاداب و باطراوت اند.»