صبر از ديدگاه اسلام، ص: 10

مأمورين خود دستور داد تا بوذرجمهر را دستگير كنند، لباس پشمينه زبر و آزاردهنده ای به او بپوشانند و در اتاق تنگ و تاريكی زندانی كنند. به دست و پايش زنجير ببندند و در شبانه روز، مقداری نان و نمك و كوزه ای آب به او بدهند.

همچنين اجازه ندارد با كسی ملاقات كند. به زندانبان ها گفت: هر عكس العملی نشان داد، به من گزارش دهيد. او را بی تقصير زندانی كردند. چون سه گونه زندانی وجود دارد؛ اول اين كه كسی جرمی كرده باشد، دوم اين كه به خاطر تهمت، در عين پاكی به زندان افتاده باشد، مانند حضرت يوسف عليه السلام و سوم اين كه كسی دچار زندان هوای نفس خود شده باشد.

بوذرجمهر جزء زندانيان بی گناه بود. كسی كه شخص بی گناه را زندانی كند، مرتكب گناه بزرگی می شود. كسی كه گزارش غلط در حق شخص بی گناه می دهد، او نيز گناه بزرگی مرتكب می شود.

پيغمبر صلی الله عليه وآله می فرمايد: گزارش دهنده دروغ گو، دستگير كننده شخص بی گناه و كسی كه شخص بی گناهی را زندانی می كند، هر سه ملعون هستند؛ يعنی خداوند رحمتش را از آنها قطع می كند. «1» آزردن ياران خدا گناه بسيار بزرگی است. اگر شخص بی گناهی زندانی شود، چه دل ها كه به خاطر او غمگين شده و اشك ها كه برای مظلوميت او جاری می شود.

اين ها گناهانی است كه به حساب گزارش دهنده و دستگير كننده و كسی كه ظالم است و بی گناه را به زندان می اندازد، نوشته می شود.

مدتی گذشت، انوشيروان هر چه منتظر ماند، هيچ گونه عكس العملی از بوذرجمهر گزارش نشد. به مأمورين زندان گفت: حرفی نمی زند؟ گفتند: نه.

معروف است كه چند ماه در غل و زنجير، با قرص نان و نمك سپری كرد و عكس

______________________________
(1)- مستدرك الوسائل: 9/ 99، باب 125، حديث 10335؛ «جَامِعُ الْأَخْبَارِ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله عليه وآله أَنَّهُ قَالَ مَنْ آذَی مُومِناً فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ آذَانِی فَقَدْ آذَی اللَّهَ وَ مَنْ آذَی اللَّهَ فَهُوَ مَلْعُونٌ فِی التَّوْرَاهِ وَ الْاءِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ فَعَلَيْهِ لَعْنَهُ اللَّهِ وَ الْمَلَائِكَهِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ.»