فارسی
دوشنبه 12 شهريور 1403 - الاثنين 26 صفر 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

صبر از ديدگاه اسلام، ص: 162

نشدند عظمت مرجعيت و عزّت مؤمن را مورد هجوم قرار بدهند، حتی اگر قرض الحسنه باشد.

عقيده ايشان اين بود كه اگر مردم از همديگر قرض نمايند، مشكلی ندارد، اما من كه در مقام مرجعيت و رهبری جهان شيعه هستم، اگر بخواهم قرض بگيرم و بگويند: مرجع تقليد از مردم برای حقوق حوزه، پول قرض می كند، اين ضربه به اسلام، عزّت مرجعيت و حوزه علميه و مؤمنين است و حتی ممنوع كردند كه اين كمبود مالی را به گوش آن چند تاجر برسانند.

روز بعد از آن قضيه فرمودند: همان گونه كه به پروردگار حسن ظن داشتم، از كويت پولی را- طبق خمس و همان آيه قرآن- برای من آورده اند كه تا سه ماه حقوق حوزه را تأمين می كند و يقين دارم كه خداوند تا آخر عمر نيز به خوبی كار ما را اداره خواهد كرد.

صبر به معنای تن دادن به ذلّت و چيزی نگفتن نيست. ما روايت فوق العاده پرقيمتی در ابواب مالی فقه داريم كه اين روايت را كتاب با عظمت «وسائل الشيعه» كه زير نظر آيت الله العظمی بروجردی در آن زمان به سبك پسنديده ای در بيست جلد چاپ شد و اين كار از حسنات باقيات و صالحات مرحوم آيت الله العظمی بروجردی می باشد، چون اين كتاب خيلی قديمی بود، چاپ سنگی بود و خط خوبی نداشت، اما چهارصد سال بود كه ابزار آراء و فتوای مراجع تقليد شيعه بود.

اين كتاب، اين روايت را از امام صادق عليه السلام نقل می كند كه: اگر مال كسی را ببرند و او در صدد برگرداندن مال خود بربيايد، اگر بدهكار با طلبكار درگير شود و طلبكار به دست بدهكار كشته شود، «مات شهيداً»؛ زيرا برای احقاق حق مالی خود بوده است و رزمنده ای كه برای احقاق حق مالی، حق اسلام، حفظ مرزها و جغرافيای كشور جهاد كند، اگر كشته شود، شهيد بودن او حتمی است. «1»

______________________________
(1)- مستدرك الوسائل: 11/ 9، بَاب 39، جَوَازِ قِتَالِ الْمُحَارِبِ وَ اللِّص، حديث 12517؛ «سَأَلْتُه ابی عبدالله عليه السلام عَنِ الرَّجُلِ يُقْتَلُ دُونَ مَالِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ قُتِلَ شَهِيداً وَ لَوْ كُنْتُ أَنَا لَتَرَكْتُ لَهُ الْمَالَ وَ لَمْ أُقَاتِلْهُ.»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^