نسيم رحمت، ص: 290

راستی، چه رفيقانی بهتر از انبياء و پاكان، آيا مونس و انيسی بهتر از ايشان می شود.

جوانان، عزيزان! اگر شما نيز می خواهيد كه چنين رفيقانی داشته باشيد جز به آغوش خدا پناه نبريد.

مبادا به آغوش های ديگر پناه ببريد كه قرآن می گويد: آنها، همه شما را به سوی آتش فرا می خوانند.

پس، چند روزی صبر كنيد و خود را نگاهداريد، و پس از آن عمری آسوده و راحت باشيد.

به جای اينكه به آغوش اين و آن بنشينيد و به زير سايه اين و آن پناه ببريد، اندكی با خود باشيد و در تامل فرو رويد، كه به دنبال چنين تاملی جز خداوند را بر نمی گزينيد.

به خدا كه نمی دانيد خدا چه مزه ای دارد!

______________________________
(1) مثنوی معنوی، دفتر اول، بيت 985.