نسيم رحمت، ص: 119

دلفريب آن دل كنده و دور شدند و به طرف عالم بالا كه عالم نور و ملكوت و عبادت و اطاعت و خدمت به خلق است پر كشيدند، در حقيقت به فضايی در آمدند كه در آنجا انوار ملكوت و رحمت بی نهايت حق و مهر بی منتها و فيوضات بی كرانه او موج می زند، و آنها نيز بهره ها بردند و ثمرها يافتند.

و از اين رو رنگ خدايی به خود گرفته، و مظهر صفات و اسماء زيبای الهی شدند.

وسلمان يكی از ايشان بود، و زكريا بن آدم يكی ديگر، و مالك اشتر و كسان ديگر نيز از همين تبار بودند، كه دعوت انبياء الهی را با تمام وجود اجابت كردند.

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا للَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْييكُمْ» «1»

سه حقيقت

حال، چگونه بايد همچون: سلمان و مالك و ديگر انسان های پاك، دل از دنيا بركند و بالا رفت؟

پاسخ اين سخن را می توان در آيه كريمه «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» چيست.

در حقيقت اين آيه از آيات الهی راه را به روشنی تمام راهنمايی می كند.

اين آيه می گويد: به سه حقيقت التفات كنيد: يكی اللَّه، و ديگری رحمن، و سومی رحيم.

اللَّه

قرآن كريم به كرّات فرموده است: انديشه كنيد تا دريابيد كه: با اين جهانی كه در گردش است گرداننده ای نيز هست. و گرداننده را بشناسيد، و سپس حرف ها و سخن های او را بشنويد، تا شما نيز مطابق خواست و فرمان او به گردش در آييد، همچنان كه تمامی اجزاء عالم مطابق خواست و اراده او در گردشند. و در يك سخن تنها به او دل داده، و تنها دلداده او باشيد.

______________________________
(1) انفال/ 24.