نسيم رحمت، ص: 65
و يا كيست كه به قدر و اندازه خدا داراد بود و خلأها را پر كند؟
به خدا كه جز او كسی نيست كه گرهِ همه را و همه گرهها را باز كند.
از اين رو ائمه ما فرموده اند كه اگر كسی از راه رسيد و گره از كار فرو بسته شما را گشود بدانيد كه فرستاده خداوند است، و گرنه چرا تاكنون گشوده نشد؟ و يا به ده ها نفر گفته و يا به صدها نفر نوشتيد اما پاسخ شما را ندادند؟
آيا جز اين است كه آنها نيز همانند شما نيازمند و تهيدستند؟
شما گمان می كنيد كه هر كس منصب بالا و والايی دارد می تواند گرهگشا باشد؟ هرگز! باور كنيد كه آنها نيز خود در كار خود گره هايی دارند كه جز با سر سائيدن به ساحت حق گشوده نخواهد شد.
اينجاست كه خداوند پيغام داده است كه بندگان من! از اينكه برای رفع دشواری ها و مشكلات خود دست به دامان ديگران می شويد، كه خود صدها گره در كار دارند و در گشايش آن حيرانند و راه را نمی دانند، ناراحت می شوم.
گرهگشا
عزيزان! بپذيريد كه جز خداوند هيچكس گره گشا نبوده، بل گره ها را نيز افزون می كنند. و اگر انبياء و اولياء خداوند جز خداوند را نمی خواستند و نمی خواندند از اين رو بود كه جز او كسی را گرهگشا نمی دانستند.
و يكی از اين پيامبران پاك موسی است كه جوان و در آستانه تكليف بود.
و تكليف خود را در اين ديد كه از مصر گريخته و راه بيابان را در پيش گيرد تا از جور و جفای جفاكاران دور و در امان باشد.
ميان راه به چشمه ای می رسد كنار چشمه انبوه گوسفندان را می بيند، و نيز چوپان ها را، و در ميان ايشان دو دختر عفيف و با حياء كه از شدت شرم و حياء گوشه ای ايستاده اند كه چوپانان گوسفندان خود را آب داده و چشمه را ترك
