نسيم رحمت، ص: 106

دست يافته، و پاره ای نيز همچون رسول مكرم صلی الله عليه و آله از نبوت بالاتر رفته و به منصب اولوالعزمی راه يافت و آنچنان تعالی و اعتلاء نصيب برد كه هيچ چيز و هيچ كس به منزلت وی قريب و نزديك نشد.

و در يك سخن می توان گفت: كه هر كس در اين درگاه استعداد خود را بيشتر و خالص تر و گسترده تر به كار بست از پدر نخست خود كه آدم عليه السلام باشد بالا و بالاتر رفت.

دو بُعد

ولی از ياد نبريم كه اين همه استعداد و بصيرت و نور همچون عزيز مصر بر تخت بدن نشسته است.

بنابراين، بشر صاحب دو بُعد است كه يكی كانون درك و دريافت و استعداد است كه به بُعد روحانی ياد می شود، و ديگری نيز بعد جسمانی است كه به منزله گلدانی خواهد بود كه گل روح در آن فرو شده است.

نيازهای جان و بدن

روح و بدن، هر دو، موجوداتی نيازمندند، و نيازهای خاص خود را دارند، و خداوند اسباب رفع نياز را برای هر كدام فراهم فرموده است.

وجود مبارك او جهت رفع نيازهای جسمی و بدنی، سفره ای گسترده را گسترانيد، زيرا ميزان نيازمندی وی نيز واسع و عظيم بود. از اين رو آنچه مورد حاجت و نياز او بود بر اين سفره نهاد. كه البته تمامی آنها را در قرآن ياد نكرد اما به پاره ای از آنها همچون: شب، روز، خورشيد، ستارگان، گردش زمين، ابر، باران، جوی ها، چشمه ها، درياها، درختان، گياهان، و ثمرات اشاره فرمود.

اين نعمت ها انبوه، فراوان و بسيارند.

حال، اگر غارتگران، حقِ ناتوانان را از آنِ خود ساخته و آنها را محتاج و محروم می سازند، اين به خود انسان ها بازگشت دارد، و هيچ ارتباطی به عالم بالا و ملكوت نخواهد داشت.