نسيم رحمت، ص: 232
«فَسَيُدْخِلُهُمْ في رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ» «1»
من ايشان را در دريای رحمتِ خود فرو برده، و سراپا از رحمت خود سرشار می سازم.
اطاعت و اجابت
و در جايی ديگر آمده است:
«وَأَطيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»
خدا و پيامبر را اطاعت و اجابت و پيروی كنيد، تا مشمول رحمت بيكران حق قرار گيريد.
جز خدا را بندگی حيف است حيف |
بی غمِ او زندگی حيف است حيف |
|
جز به درگاه رفيعش سر مَنِه |
بهر غير افكندگی حيف است حيف |
|
سر زعشق و دل زغم خالی مكن |
بی خيالش زندگی حيف است حيف |
|
عمر و جان در ساحت حق صرف كن |
در جهان جز بندگی حيف است حيف «2» |
|
و البته بندگی و پيروی و اطاعت از خداوند آداب خاص خود را دارد، كه سرآمد و شرط نخست آن از خودگذشتن و دربند خويشتن نبودن است.
پس نه هر كس بنده باشد ای پسر |
بندگی را هست آداب دگر |
|
بنده آن باشد كه بند خويش نيست |
جز رضای خواجه اش در پيش نيست |
|
______________________________ (1) نساء/ 175.
(2) فيض كاشانی.