نسيم رحمت، ص: 85
داروی دردها
ميان قرآن و عسل، از جهاتی فراوان، مشابهت و همانندی است.
همچنانكه عسل نخست در كوه پديد آمده و از خوش ترين عسل ها، عسل كوهی است، قرآن نيز در كوه فرود آمد، و بر قلب پاك و نازنين پيامبر با كرامت نازل گرديد.
ديگر آنكه عسل برای آنان كه ذائقه ای دارند شيرين است، همانطور كه قرآن نيز برای آنها كه فاهِمه و توان درك و فهم و دريافت دارند بسی شيرين و خوشگوار می نمايد. اما برای آنان كه توفيق فهميدن و ادراك را ندارند بسيار تلخ و ناگوار جلوه می كند.
و از خصيصه های ديگر عسل آنكه اگر دست بشر در كار نباشد، حالت طبيعی خود را از دست نداده، و بيش از هزار سال می ماند بی آنكه آلوده و يا فاسد شود. همچنانكه قرآن بيش از هزار سال است كه مانده، و كهنگی نيافته، و فاسد نشده است بلكه فسادها را نيز از دامان بشر دور می دارد، و همواره جاودان می ماند
