نسيم رحمت، ص: 284
قضاوت مردم ظاهربين
البته، اگر در جايی نيز كسی به او پناه برده است، اما به ظاهر گره از كار او گشوده نشده است، اگر به ديده تحقيق نظر افكند فهم می كند كه مشكل او به گونه ای ديگر رفع و مرتفع گرديده است. و اين، تنها قضاوت مردم ظاهربين است كه گمان می برند گره از كار او گشوده نشده است.
مهر حق
در سوره مباركه «يس» حكايت مردی از مردان خدا را باز می گويد كه در ديار انطاكيه گرفتار يك مشكل و مضيقه اجتماعی شد و در فشار قرار گرفت، از اين رو به پروردگار عالم پناه برد. اما در همان حال و در اوج سختی و محنت، جان داد و پس از جان دادن، و ورود به جهان آخرت، چنان مورد مهر و نوازش حق قرار گرفت كه گفت:
«يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ» «1»
ای كاش! مردمی كه مرا در تنگنای مشكلات فرو بردند می دانستند كه با پناه بردن به خداوند به چه جای و جايگاهی بار يافته ام.
حال در ديد مردم ظاهربين چنين كسی كه در اوج مشقات خود به خداوند پناه برده، و راه به جايی نبرده، از پناهندگی خود طرفی نبسته است. زيرا نه تنها رهايی نيافت بلكه در مهلكه مرگ نيز افتاد. اما در ديد مردم واقع نگر وی به برتر از آنچه خواسته است رسيده است چرا كه او رهايی از قوم نادان خود خواست اما خداوند او را از تمام مردم نادان همروزگار خود و پس از آن نيز رهايی داد. و يا سلامت و بهبودی می خواست كه آن در دنيا مثل خود دنيا مقطعی و گذراست اما خداوند سلام و سلامت جاودانه و ابدی به او كرامت فرمود.
______________________________ (1) يس/ 26.
