نسيم رحمت، ص: 364

«حاصِلُ المَعاصِی التَّلَف» «1»

توصيه شيطان

اساساً گناه فرمان و توصيه و خواست شيطان است، و كسی كه فرمانبردار شيطان باشد در حقيقت او را به ولايت و سرپرستی خود خواسته است. و اين، چه زيان و خسارت آشكاری است كه آدمی خدا را كنار زده و شيطان را برگزيند.

«وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيّاً مِن دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَاناً مُبِيناً» «2»

در مكه، كسی به نام عُقبه، پيامبر را به همراه جمعی دعوت نمود، و پيامبر نيز اجابت كرد، وقت نهار شد و سفره را گشودند، اما پيامبر بر سفره ننشست، عقبه پرسيد: چرا؟ فرمود: شما بت پرست بوده و من بر سفره بت پرستان نمی نشينم.

و اين خود يك پيامب است برای آنان كه پيامبر را الگوی مرام و منش خود می دانند.

«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» «3»

نود و نه درصد مجالس عقد و عروسی كه در اين روزگار ما برگزار می شود آلوده به انواع محرمات الهی است، پس نبايد شركت نمود.

پاره ای می گويند: اگر شركت نكنيم آبرويمان خواهد رفت!

بر فرض كه چنين باشد آيا پيش مردم آبرو بايد داشت، اما پيش خدا نه؟!

آيا از اقوام و بستگان و خويشان و نزديكان خويش خجالت كشيده و حكم خدا را پايمال می كنيد؟ زَهِی خسارت!

عقبه گفت برای من بسيار دشوار و سنگين است كه شما در خانه ما باشيد و سفره نيز گشاده باشد، اما شما در كنار آن نباشيد.

پيامبر صلی الله عليه و آله فرمود: اين دشوار را می توان آسان نمود، به شرط آنكه تسليم خدا شده و اسلام آوری. و عقبه نيز پذيرفت. و مسلمان شد. و مسلمان شدن وی به

______________________________
(1) غرر الحكم و درر الكلم، آمدی، 3/ 407.

(2) نساء/ 119.

(3) احزاب/ 21.