نسيم رحمت، ص: 337
معصيت كبيره گناهی است در قرآن كريم پيرامون آن، به صراحت، وعده عذاب داده می شود.
از اين رو، در يكی از آيات اين كتاب كريم بر مردمی كه از رحمت خداوند برداشت ناصواب نموده، و به كرم و رحمت وی غرور يافته، و از همين رو دامن خود را به بسياری از معاصی آلودند، نهيب می زند.
«يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ» «1»
معنای كريم
اساساً، اگر كسی معنای كرم و كريم را فهم كند غرور نيافته و هرگز از اين رهگذر خود را به آلودگی ها نمی آلايد، زيرا كريم به معنای كسی است كه صاحب سفره گشاده است.
و خداوند كريم نيز برای انسان ها دو سفره را گشوده است: يكی سفره دنيا كه كوتاه و مقطعی است، و ديگری سفره آخرت كه بی پايان و بی زوال و جاودانه است.
سفره دنيا
اما سفره دنيا همگانی است و از آنِ همگان است، و چه دوست و چه دشمن، و چه مومنان و چه كافرين از آن بهره می برند.
|
اديم زمين سفره عام اوست |
بر اين خوانِ يغما چه دشمن چه دوست «2» |
|
اما سفره آخرت تنها و تنها از آن دوستان خداوند است.
و دوستان خداوند كسانی هستند كه وی از ايشان خشنودی و رضايت تام و تمام دارد.
و او، آنچنانكه در كتاب خود آورده است، از كسانی راضی و خشنود است
______________________________ (1) انفطار/ 6.
(2) سعدی.
