نسيم رحمت، ص: 315
اخلاق خداوند
بنابراين، راه موسی شدن يا به ديگر سخن راه همه كاره شدن همانا تطبيق و مطابقت دادن منش و رفتار خود با خداوند است يعنی درست به مانند مردم قالی باف كه چشمی به نقشه دارند و چشمی به بافته خويش، و نمی بافند جز بر اساس نقشه ای كه در پيش رو دارند، انسان نيز بايد چشم به رفتار و اخلاق خداوند داشته و تار و پود صفات خود را بر اساس آن سازد.
و همين حقيقت نيز در روايات ياد شده است:
«تَخَلَّقُوا بِاخلاقِ اللَّه»
خويش را به اخلاق خداوند بياراييد.
همچنانكه پيامبر با عظمت اسلام اينگونه بود.
لذا از آنجا كه خداوند خود رحيم است پيامبر نيز چنين بود.
«حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ» «1»
و يا همچنانكه خداوند خود رحمت واسعه دارد:
«وَسِعَتْ رَحْمَةُ كُلِّ شَی ء»
پيامبر نيز از رحمتی به وسعت تمام هستی برخوردار است.
«وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» «2»
جزای اعمال
وقتی كه اخلاق انسان با اخلاق خداوند همسان و همانند باشد، در دنيا دستماييه چنان توانی می شود كه موسی و ابراهيم و عيسی و علی از آن برخوردار بوده اند، و در آخرت نيز به شراب طهور، و جنات عدن، و رضوان حق بدل خواهد شد.
و اين حقيقتی است كه خداوند در فراوانی از آيات خود بر آن انگشت نهاده
______________________________ (1) توبه/ 128.
(2) انبياء/ 107.
