نسيم رحمت، ص: 234
آيا استغفار و توبه نمی كنيد تا رحمت خداوند بر شما سرازير شود.
امام باقر عليه السلام فرمود: اگر می خواهيد مشمول رحمت حق باشيد توبه نيكو انجام دهيد، و به دنبال چنين توبه خالصانه ای است كه می توانيد آنچه می خواهيد از خداوند طلب و تمنا كنيد.
و فرمود اگر رحمت او را می طلبيد، پس در دل تاريك شب دست به دامان او شويد و به نجوا و مناجات با او بپردازيد.
شرط رحمت
اميرالمؤمنين علی عليه السلام فرمود: اگر دوست داريد رحمت خداوند بر شما فرود آيد، بر ديگران رحمت آوريد، هر چند از جانب ايشان بر شما ستمی رفته باشد.
و آنگاه خداوند را مخاطب خويش سازيد كه من با همه ضعف و ناتوانی كه دارم از ستمكار خويش درگذشتم، حال تو نيز خطاهای مرا ناديده گير، و از من بگذر!
و فرمود:
«رَحْمَةُ الضُعَفاء تَسْتَنْزِلُ الرَحَمَة»
بر پا برهنگان، و آستين پاره ها، و مردم ناتوان و ضعيف، رحمت آوريد، تا خداوند نيز با رحمت خويش شما را نوازش كند.
باری، گره از كار مردم بگشاييد تا خداوند گره از كار شما بگشايد.
امام صادق عليه السلام فرمود: در قيامت كارنامه بنده ای را می گشايند، ولی چيزی كه مايه آمرزش و بخشايش او باشد نمی يابند! و در همان حال از سوی خداوند خطاب می رسد كه: بنده من! آيا خود چيزی را به ياد نمی آوری كه همان را بهانه ساخته و تو را بيامرزم؟!
البته خداوند بر همه چيز آگاه و گواه است، اما دوست دارد كه با بنده خويش، هر چند گناهكار، سخن گويد.
