فارسی
پنجشنبه 04 مرداد 1403 - الخميس 17 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

نسيم رحمت، ص: 296

و حال كه او به هيچ چيز حاجت نداشته، زيرا كم و كمبودی ندارد.

«اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ» «1»

و از سويی هر چه بخواهد می تواند:

«إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ» «2»

پس از او می خواهم و برای همه نيز می خواهم.

حال ببينيد كه عكس العمل پروردگار در برابر اين مادر پاك چگونه بود.

البته اين را بدانيد كه هر كس به سوی خداوند رو كند عكس العمل حق يكسان است، يعنی با هر كسی همان می كند كه با آن مادر پاكدامن نمود.

وگرنه هر روز كه خدا آيه نازل نمی كند تا گزارش كند با بندگان خود چگونه است و چه می كند.

«كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ» «3»

يعنی خداوند پيوسته در كار خدايی خود است، و خدايی او محصور به يك زمان و يا مكان و يا يك انسان معين و مشخص نبوده و نيست.

باری، برای خداوند ديروز و امروز، و يا امروز و فردا هيچ تفاوتی نمی كند.

و در يك سخن فعل و كار خداوند ازلًا و ابداً يكسان و واحد می باشد.

و اساساً اينكه خداوند داستان اين بانوی پاك را بازگفته است تنها به اين منظور است كه مردم اطمينان يابند كه هر كسی به حق توسل يافت و از او پناه خواست سرنوشت وی نيز همان می شود كه پيرامون آن بانو اتفاق افتاد.

البته، توسل در صورتی كارساز و چاره ساز است و چنين سرنوشتی را به دنبال دارد كه انسان از سر صدق و راستی و درستی و يكدلی و يكرنگی به او اقبال نموده و پناه آورد.

راستی كن كه راستان رستند

در جهان راستان قوی دستند

در اين دنيا اگر راستی هميشه سودآور نيست، و يا اگر دروغ با خود نفع و منفعتی به همراه دارد، در جهان آخرت هرگز اينگونه نخواهد بود، بلكه در آنجا آنچه سودبخش است تنها و تنها صدق و راستی است.

«يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ» «1»

يعنی كه در بازار قيامت هيچ كالايی سود دِهی صدق را با خود ندارد.

از اين رو اگر كسی در اين دنيا به بندگی و طاعت خداوند تن در دهد اما نه از سر صدق بل از سر ريا و تظاهر، هرگز از طاعت خود سودی نمی برد.

اساساً هر چيزی كه آميخته به صدق نباشد، و رنگ زيبای آن را با خود نداشته باشد هرگز نافع و سودمند نخواهد بود.

راستی كن همه كه در دو جهان

بجز از راستيت نرنهاند

سخت بيدار باش در همه كار

پيش از آن كت قضا بخسباند

نيك رو، بد مرو، كه نيك و بداست

كه ز ما يادگار می ماند «2»

و خداوند آنچه آن بانوی با كرامت خواست، پذيرفت.

راستی كه خداوند چه برخوردهای زيبايی كه با اهل صدق دارد!

و آنچه او خواست اين بود كه خداوند دخترش را در پناه خود پناه دهد.

«فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ» «3»

و اين پيغامی است به همه انسان ها كه اگر به او پناه آوريد، پناه می يابيد، و از آن پس نيز با ربوبيت خود دست به كار می شود و زمينه های رشد و بالندگی شما را

______________________________
(1) مائده/ 119.

(2) مسعود سعيد سلمان.

(3) آل عمران/ 37.




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^