صبر از ديدگاه اسلام، ص: 217
«» «1» «» در اينجا يعنی به حرام. «انما» يعنی غير از اين نيست، فقط همين است. هر كجا در قرآن كلمه «انّما» آمده است، يعنی غير از اين نيست كه اين افراد آتش به دست می آورند.
پيغمبر صلی الله عليه وآله دعايی دارند كه فكر نمی كنم كه اگر ما چنين درخواستی را از پروردگار داشته باشيم، به اين راحتی در حق ما مستجاب شود، اما در حق ايشان مستجاب شد. اين دعا را بزرگترين فيلسوف ايران و مشرق زمين، صدر المتألهين در جلد اول «اسفار» نقل می كند:
خدايا! چشم مرا از ديدن ظاهر اشياء به ديدن باطن اشياء برگردان. اگر چيزی زيباست، ظاهر و باطنش را به من نشان بده، ببينم زير اين نقاشی فريبنده چيست.
زير اين اسكناس زيبا با اين رنگ و نقاشی، اين باغ آباد، اين گلستان، اين فرش ابريشمی، اين كاخ را به من نشان بده كه ببينم حقيقت و باطن آن چگونه است.
اگر ما اين چشم را داشتيم، معصوم بوديم. چون هر گناهی را نگاه می كرديم، می ديديم كه آتش از آن گناه تا آسمان بلند است، آن گاه به سراغ گناه نمی رفتيم. اما چرا اين چشم را به ما نمی دهند؟ چون ما نيازی به آن چشم نداريم؟ نه، چون اگر آن چشم را به ما بدهند، از همه اطرافيان و زندگی قطع رابطه می كرديم و در گوشه ای زانوی غم به بغل می گرفتيم تا مرگمان فرا رسد، چون تمام لذت ها از ما گرفته می شود. اما خدا نمی خواهد كه بندگانش را زجر بدهد. آن وقت كسی كه تمام زندگی او از حرام است، حاضر نمی شود به همسرش نگاه كند وبااو هم كلام شود.
______________________________ (1)- نساء 10: 4؛ «بی ترديد كسانی كه اموال يتيمان را به ستم می خورند، فقط در شكم های خود آتش می خورند.»
