.jpg)
.jpg)
صبر از ديدگاه اسلام، ص: 136
پيغمبر صلی الله عليه وآله می فرمايند: كسی را در روز قيامت می آورند و به او می گويند: هشت ميليون نفر را كشته ای. به پروردگار می گويد: هيچ كس نداند، تو می دانی، من چاقو نيز تا به حال به دست نگرفتم. خداوند می گويد: آن وقت كه در اروپا، آلمان و انگليس، يك كلمه از دهانت بيرون آمد، با آن يك كلمه تو، هشت ميليون نفر از
بندگان مرا مانند برگ درخت روی زمين ريختند. يك كلمه حرف نيز حساب و كتاب دارد. «1» وقتی سنگ لحد را در قبر می چينند و خاك روی قبر می ريزند، همسر، فرزند، عروس، داماد، عمو، دايی، عمه، خاله و رفيق، همگی به سوی خانه های خود برمی گردند، پيغمبر صلی الله عليه وآله می فرمايند: بين ميّت و كسانی كه پشت كردند، از عالم برزخ حالت پنجره مانندی پيدا می شود و می بيند كه همه می روند.
آن كسی كه ما را رها نمی كند، خداست. كسانی كه برای ما دغدغه دارند، انبيا، ائمه، اوليا و فرشتگان هستند. می بيند كه همه رفتند. خطاب می رسد:
تو را تنها گذاشتند و رفتند؟ به تو رحمی كنم كه:
«2»
______________________________ (1)- الكافی: 2/ 115، حديث 14؛ «جَاءَ رَجُلٌ إِلَی النَّبِیُّ صلی الله عليه وآله فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْصِنِی فَقَالَ احْفَظْ لِسَانَكَ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْصِنِی قَالَ احْفَظْ لِسَانَكَ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْصِنِی قَالَ احْفَظْ لِسَانَكَ وَيْحَكَ وَ هَلْ يَكُبُّ النَّاسَ عَلَی مَنَاخِرِهِمْ فِی النَّارِ إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم.»
(2)- تفسير منهج الصادقين فی إلزام المخالفين: 1/ 13، [سوره الفاتحه 1: آيات 1 تا 7]؛ «ابو سعيد خدری از پيغمبر صلی الله عليه وآله روايت كرده كه عيسی عليه السلام می گفت كه «الرحمن رحمن الدنيا و الرحيم رحيم الآخره» و از تابعين صحابه منقولست كه او سبحانه رحمن است نسبت بجميع مردمان از مون و كافر و بر و فاجر به اين معنی كه خالق و رازق همه است و رحيم است بمونان باين وجه كه توفيق دهنده ايشان است در طاعت و عبادت و آمرزنده ذنوب ايشان و دهنده ثواب ايشان و رساننده ايشان بدرجات جنان و فريادرس ايشان در ظلمت قبر و حسرت قيامت و فزع نامه خواندن و خوف ميزان و صراط و نيران چنان كه در آثار آمده كه چون بنده مون را بقبر در آورند و سر قبر را استوار كرده دوستان و مصاحبان همه باز گردند و او را در كنج لحد تنگ و تاريك تنها بگذارند حق سبحانه و تعالی از روی لطف و بنده نوازی خطاب كند به او كه «عبدی بقيت فريدا وحيدا» ای بنده من در اين كنج لحد تنها مانده آن دوستان و ياران كه از برای ايشان در حق من عصيان ميكردی و رضای ايشان را برضای من اختيار ميكردی تو را اينجا تنها بگذاشتند «فانا رحمك اليوم رحمه تتعجب الخلائق منها» امروز تو را برحمت شامله خود بنوازم چنان كه همه خلايق از آن تعجب نمايند پس خطاب فرمايد بفرشتگان كه ای ملائكه من اين غريبی است بيكس و بی يار و از وطن و ديار خرد جدا افتاده و از همنشينان خود دور شده و الحال در اين كنج لحد مهمان منست آنچه مقدور شما ميشود بروی كرم و احسان نمائيد و دری از جنت بر او گشائيد و قبر او را موسع و منور سازيد و انواع رياحين و موايد نزد او حاضر كنيد و بعد از آن او را بمن واگذاريد كه بمقتضای «اللَّه مونس كل وحيد» مونس و همنشين او خواهم بود تا روز قيامت.»
