.jpg)
.jpg)
صبر از ديدگاه اسلام، ص: 283
يكی در موقع خطرناك ترس است تا ما با دشمنان خدا و اسلام و انسانيت درگيری پيدا نكنيم، مبادا ابرقدرتها ما را وادار كنند كه به كلی عقب بنشينيم و ساكت باشيم تا دشمن برای بردن همه سرمايه های مادی و معنوی ما راحت باشد و
مشكلی برای دشمن پيش نيايد، ما با خوف شما را آزمايش می كنيم، با گرسنگی
شما را آزمايش می كنيم، با كم شدن اموال شما را آزمايش می كنيم، با جان خودتان شما را آزمايش می كنيم، با بچه هايتان شما را هم آزمايش می كنيم، اين دار، دار آزمايش است با اين موانع سخت.
در آيه ديگر می فرمايد:
«» «1» انگار همين آيه همين امسال نازل شده و همين امروز نازل شده و همين الان برای خاطر اين ملت نازل شده است.
از عجايب قرآن كريم است كه پيغمبر می فرمايد: يك كلمه اش كهنه نمی شود، گويا برای همان لحظه نازل شده است. «2»
______________________________ (1)- آل عمران 186: 3؛ «يقيناً در اموال و جان هايتان امتحان خواهيد شد، و مسلماً از كسانی كه پيش از شما كتاب آسمانی به آنان داده شده و] نيز] از كسانی كه شرك آوردند، سخنان رنج آور بسياری خواهيد شنيد، و اگر [در برابر آزار اينان ] شكيبايی ورزيد و [از تجاوز از حدود الهی ] بپرهيزيد [سزاوارتر است.] اين اموری است كه ملازمت بر آن از واجبات است.»
(2)- بحار الأنوار: 89/ 24، باب 1، فضل القرآن و إعجازه، حديث 25؛ « [تفسير العياشی ] عَنْ يُوسُفَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ رَفَعَهُ إِلَی الْحَارِثِ الْأَعْوَرِ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی أَمِيرِ الْمُومِنِينَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُومِنِينَ إِنَّا إِذَا كُنَّا عِنْدَكَ سَمِعْنَا الَّذِی نَسُدُّ بِهِ دِينَنَا وَ إِذَا خَرَجْنَا مِنْ عِنْدِكَ سَمِعْنَا أَشْيَاءَ مُخْتَلِفَهً مَغْمُوسَهً لَا نَدْرِی مَا هِیَ قَالَ أَ وَ قَدْ فَعَلُوهَا قُلْتُ نَعَمْ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله عليه وآله يَقُولُ أَتَانِی جَبْرَئِيلُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ سَيَكُونُ فِی أُمَّتِكَ فِتْنَهٌ قُلْتُ فَمَا الْمَخْرَجُ مِنْهَا فَقَالَ كِتَابُ اللَّهِ فِيهِ بَيَانُ مَا قَبْلَكُمْ مِنْ خَيْرٍ وَ خَبَرُ مَا بَعْدَكُمْ وَ حُكْمُ مَا بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْفَصْلُ لَيْسَ بِالْهَزْلِ مَنْ وَلِيَهُ مِنْ جَبَّارٍ فَعَمِلَ بِغَيْرِهِ قَصَمَهُ اللَّهُ وَ مَنِ الْتَمَسَ الْهُدَی فِی غَيْرِهِ أَضَلَّهُ اللَّهُ وَ هُوَ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِينُ وَ هُوَ الذِّكْرُ الْحَكِيمُ وَ هُوَ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ لَا تُزَيِّفُهُ الْأَهْوَاءُ وَ لَا تُلَبِّسُهُ الْأَلْسِنَهُ وَ لَا يَخْلُقُ عَنِ الرَّدِّ وَ لَا تَنْقَضِی عَجَائِبُهُ وَ لَا يَشْبَعُ مِنْهُ الْعُلَمَاءُ هُوَ الَّذِی لَمْ تُكِنَّهُ الْجِنُّ إِذَ سَمِعَهُ أَنْ قَالُوا إِنّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً يَهْدِی إِلَی الرُّشْدِ مَنْ قَالَ بِهِ صُدِّقَ وَ مَنْ عَمِلَ بِهِ أُجِرَ وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِهِ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ هُوَ الْكِتَابُ الْعَزِيزُ الَّذِی لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ.»
