.jpg)
.jpg)
صبر از ديدگاه اسلام، ص: 174
خزانه و زمين شما را می خواهيم. ما آمده ايم:
«1»
تا به شما بگوييم كه خسرو پرويز، يزدگرد، اطرافيان، وكلا، وزرا و سرداران لشكر شما، تمام مردم ايران را به بردگی و بندگی گرفته اند. اين ها را رها كرده، آزاد باشند كه اهل خدا شوند.
تمام مردم دارند عرق می ريزند و زحمت می كشند، شما دسترنج اين ها را می گيريد و خرج كاخ خسروپرويز و شب نشينی ها و خرج عيش و نوش يزدگرد و اطرافيان آنها می كنيد. اين پول ها مال ملت است. شما چه حقی بر مردم داريد؟
چه كسی گفته است كه مردم ايران خانه نداشته باشند، آن وقت خسرو پرويز با شيرين خانم، اين دختر مسيحی كه از روم شرقی آمده تا در كاخ تيسفون زندگی كند و تاجی كه روی سر خسرو پرويز آويختند، بيست و پنج من طلا و نقره و الماس داشته باشد.
چرا وقتی خسرو پرويز قبل از رفتن به شكار، دوازده هزار نيرو مشك ها را پر از آب و گلاب می كنند كه در مسير اعلی حضرت بپاشند كه وقتی سم اسب آنها روی زمين می خورد و بلند می شود، گرد و غبار بلند نشود؟
چه كسی گفته است كه هر ايرانی برای ديدن اقوام خويش از مدائن و تيسفون نتواند تا شهر انبار كه چند فرسخ بيشتر فاصله نداشته است، برود، اما سفر بيهوده ييلاق و قشلاق درباريان با ميليون ها پول تحقق پيدا كند.
انبيا می فرمودند: ما برای اين آمده ايم كه مردم ايران را از بردگی برای شما نجات دهيم. ما با شما سر جنگ نداريم، بلكه با هوای نفس شما جنگ داريم. شما هوای نفس خود را رها كنيد و مانند ما شويد، مانند دو برادر شويم تا از جنگ كردن با شما صرف نظر كنيم.
______________________________ (1)- بحار الأنوار: 21/ 285، باب 32.
