صبر از ديدگاه اسلام، ص: 289

آيه دوّم: آيه 52 سوره عنكبوت است:

«قُلْ كَفی بِاللّهِ بَيْنی وَ بَيْنَكُمْ شَهيداً يَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذينَ آمَنُوا بِالْباطِلِ وَ كَفَرُوا بِاللّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ » «1» بين من و شما فقط خداوند شهادت بدهد كه نشستيد اين همه عليه من حرف زديد و گفتيد كه راه پيغمبر غلط است و گفتيد: ای كاش به پيغمبر ايمان نياورده بوديم خدا شاهد است خدايی كه:

«يَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْض »

او همه چيز را در آسمانها و زمين می داند و می داند كه نيت من چه چيزی است آن وقت در دنباله آيه خداوند می فرمايد:

«وَ الَّذينَ آمَنُوا بِالْباطِلِ وَ كَفَرُوا بِاللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ »

كسانی كه رها كردند و رفتند و به باطل ايمان آوردند به حساب اينكه باطل به دادشان برسد، يك عده ای رفتند و منافق شدند، يك عده ای سلطنت طلب و عده ای در گروه شايعه پراكنی، يك عده ای هم عافيت طلب ها و افراد اهل گناه بودند.

«وَ كَفَرُوا بِاللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ »

اما گفتند: ما اين خدا را نمی خواهيم، اين پيغمبر و اين دين و اين قرآن را

______________________________
(1)- عنكبوت 52: 29؛ «بگو: كافی است كه خدا [نسبت به حقّانيّت نبوّتم ] ميان من و شما شاهد باشد، [او] آنچه را در آسمان ها و زمين است می داند، و آنان كه به باطل [چون بت و طاغوت ] گرويده و به خدا كفر ورزيده اند همان زيانكاران [واقعی ] اند.»