عقل: كليد گنج سعادت، ص: 433

شب، در حالی كه با غم و غصه فراوان به خواب رفته بودم، در عالم رؤيا، به جلسه باشكوهی راه داده شدم. در اين جلسه، از پيامبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله، و فاطمه زهرا، سلام اللّه عليها، تا امام عصر، عجل اللّه تعالی فرجه الشريف، حضور داشتند. خدمت فاطمه زهرا رسيدم و عرض كردم: خانم، من در اين مسأله مشكل دارم، راهنمايی می فرماييد.

فاطمه زهرا، سلام اللّه عليها، فرمودند: از ايشان بپرس! برگشتم و ديدم آقا سيد محمد باقر حجت الاسلام [13] در جلسه حضور دارند. در اصفهان، اغلب به خدمت اين بزرگوار می رسيدم. از خود پرسيدم: يعنی حل اين مسأله به دست ايشان است؟! آقا سيد محمد باقر در خواب، به طرزی بسيار زيبا، مشكل مرا حل كردند. آن قدر از حل اين مسأله خوشحال شده بودم كه از خواب بيدار شدم و هنگام طلوع آفتاب، به در خانه آقا سيد محمد باقر مراجعه كردم. در باز بود، سيد آمد و مرا به داخل راهنمايی كرد. بعد از احوالپرسی، به ايشان عرض كردم: آقا جان، يك مسأله برای من خيلی مشكل شده است، چه كنم؟ فرمودند: ظاهرا، ديشب خدمت مادرم زهرا، سلام اللّه عليها، مسأله را حل كردم، دوباره می خواهی جواب را بگويم؟!

امام جعفر صادق، عليه السلام، درباره اختصاص اين گونه رؤياهای صادقانه به اوليای الهی می فرمايند: پروردگار بزرگ جهان به اوليای خود، در حالی كه خواب هستند، بشارت می دهد. البته، اگر اوليای حق اندكی قوی تر بشوند، در بيداری بشارت خواهند يافت. [14] خداوند در قرآن مجيد می فرمايد:

«لهم البشری فی الحياة الدنيا و فی الاخرة». [15]

آن ها را از خدا پيوسته بشارت است هم در حيات دنيا (به مكاشفات در عالم خواب) و هم در آخرت به نعمت های بهشت.