عقل: كليد گنج سعادت، ص: 306

فضائل پيغمبر و ائمه را به غارت داده اند. زيرا خداوند خود نگهدار نور خويش است. [17] اين عده نيز گرفتار بيماری صعبی شده اند كه علاجش تنها و تنها قرآن است:

«و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنين و لا يزيد الظالمين إلا خسارا». [18]

و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مايه درمان و رحمت است نازل می كنيم و ستمكاران را جز خسارت نمی افزايد.

اگر اين انسان ها به واقع آدم باشند و انصاف داشته باشند، كافی است به همين آيه نگاه كنند:

«قال فبعزتك لاغوينهم أجمعين. إلا عبادك منهم المخلصين».

تا ديگر قلم انحرافی و زبان آلوده را به اين حريم نكشانند؛ زيرا كسی كه اهل قرآن است و در سخنانش انصاف را رعايت می كند اين گونه است و خيلی صاف و شفاف سخن می گويد. امام راحل، رحمه اللّه، بارها می فرمودند: آنچه ما در اين مملكت و اين حكومت انجام داديم، از انقلاب و برخورد با طاغوت و كشته شدن و كشته دادن، درسی است كه از حضرت سيد الشهداء، عليه السلام، گرفته ايم. يعنی حسين انسانی است كه شيطان در حريم او راه ندارد، پس منش و روش و حركات او برای ما حجت است.

وجوب شناخت مقام و جايگاه معصومين (ع)

پيغمبرشناسی و امام شناسی بابی است مانند خداشناسی و واجب است همه مردم اين حجت های به هم پيوسته الهی را بشناسند. وقتی به شهادت خودش در خيمه حيات آنان راه ندارد:

«قال فبعزتك لاغوينهم أجمعين. إلا عبادك منهم المخلصين»