عقل: كليد گنج سعادت، ص: 415

پی نوشت:

[ (1). مثنوی معنوی، دفتر دوم، بيت 96.]

[ (2). اين شخص لقمان حكيم بوده است. در روايات درباره او می خوانيم كه امام ششم فرمودند: روزی لقمان حكيم در خواب ديد درهای ملكوت باز شد و دسته دسته فرشتگان نازل شدند و به او گفتند: لقمان، خدا سلام رسانده و می گويد: از نبوت و حكمت هر كدام را كه می خواهی قبول كن! گفت: چون اختيار را به خودم داده اند، حكمت را قبول می كنم. بدين ترتيب، دل او يك مرتبه دريای حكمت شد: «و لقد آتينا لقمان الحكمة أن اشكر للّه و من يشكر فإنما يشكر لنفسه و من كفر فإن اللّه غنی حميد». (مولف)]

[ (3). مثنوی معنوی مولوی، دفتر دوم، بيت 164.]

[ (4). مريم، 30- 31.]

[ (5). مريم، 12.]

[ (6). مثنوی معنوی مولوی، دفتر دوم، بيت 316- 319.]

[ (7). صدق همان هماهنگی ظاهر و باطن است. (مؤلف)]

[ (8). مثنوی معنوی مولوی، دفتر دوم، بيت 12.]

[ (9). از جمله: «إن اللّه يأمركم أن تؤدوا الامانات إلی أهلها و إذا حكمتم بين الناس أن تحكموا بالعدل إن اللّه نعما يعظكم به إن اللّه كان سميعا بصيرا». نساء، 58.]

[ (10). از حافظ است.]

[ (11). السرائر، ابن إدريس حلی، ج 3، ص 620؛ من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 367: «يا علی! نوم العالم أفضل من عبادة العابد»؛ دعائم الاسلام، نعمان المغربی، ج 1، ص 153: «يا علی، أما علمت أن الارض تعج إلی اللّه من نوم العالم عليها قبل طلوع الشمس»؛ مكارم الأخلاق، شيخ طبرسی، ص 441: «يا علی: نوم العالم أفضل من عبادة العابد الجاهل».]

[ (12). از حافظ است.]