عقل: كليد گنج سعادت، ص: 278

امام حسين با خدا معامله نكرد

خيلی از انسان ها با انجام كارهای نيك در حقيقت با خدا وارد معامله می شوند، اما حضرت سيد الشهدا، عليه السلام، اين طور نبود و همين نكته از شگفتی ها و عجايب اين بزرگوار است. مگر نه اين است كه درباره ايشان می خوانيم:

«و بذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك من الجهالة و حيرة الضلالة». [22]

دقت كنيم! نمی گويد: «عمل جهادا كبيرا»، می گويد: «بذل مهجته»؛ يعنی ايشان خون قلب خود را به خدا بخشيد. بخشش به عمل بی چشم داشت و توقع اطلاق می شود؛ يعنی ابی عبد اللّه، عليه السلام، با خدا معامله نكرد، بلكه يك طرفه عمل كرد و هستی اش را به خدا بخشيد و رفت. نگفت من می خواهم جانم را با تو در مقابل بهشت يا در مقابل مقام معامله كنم، بلكه «بذل مهجته فيك»؛ خونش را بخشيد و رفت. كمترين توقعی در دل ابی عبد اللّه، از كاری كه كرد در پيشگاه خدا نبود. هيچ توقعی نداشت. بذل كرد و بخشيد نه اين كه معامله كرده باشد. لذا، رفتار حضرت مافوق اين آيه قرآن است:

«إن اللّه اشتری من المؤمنين أنفسهم و أموالهم بأن لهم الجنة يقاتلون فی سبيل اللّه فيقتلون و يقتلون وعدا عليه حقا فی التوراة و الانجيل و القرآن و من أوفی بعهده من اللّه فاستبشروا ببيعكم الذی بايعتم به و ذلك هو الفوز العظيم». [23]

يقينا، خدا از مؤمنان جان ها و اموالشان را به بهای آن كه بهشت برای آنان باشد خريده؛ همان كسانی كه در راه خدا پيكار می كنند، پس دشمن را می كشند و خود در راه خدا كشته می شوند. خدا آنان را بر عهده خود در تورات و انجيل و قرآن وعده بهشت داده است وعده ای حق؛ و چه كسی