عقل: كليد گنج سعادت، ص: 244

وسوسه ها و جريانات می روند. انسان های بسياری را می شناسيم كه از شديدترين طوفان های اجتماعی با سلامت كامل بيرون آمده اند و در سلامت كامل نيز از دنيا رفته اند، زيرا بر كشتی نوح نشسته بودند و ملازمت اين پيامبر درونی را رها نمی كردند:

در اين جا، فرصت اقتضای پرداختن به آيات سوره مبارك رعد را ندارد. در اين آيات، پروردگار عالم به زيبايی ويژگی های صاحبان عقل های پخته را بيان می كند و از احترام زائد الوصفی كه در قيامت به ايشان خواهد شد سخن می گويد. اين آيات از وصف «أولو الالباب» [22] آغاز می شوند و در ادامه، صفحات روشن زندگی اين گروه از انسان ها ورق می خورد. نتيجه ای كه از اين آيات گرفته می شود اين است كه آن ها كه ارتباط با مغز و عقل ندارند، انسان های بيچاره ای هستند.

گوهر دوم: حيا

وجود مبارك رسول خدا، صلی اللّه عليه و آله، می فرمايند: گوهر دومی كه به انسان عطا شد حياست. حيا سرمايه ای الهی است و نقش آن حفظ پاكی و عفت نفس و عفت اعضا و جوارح است. [23] ضد حيا دريدگی و گستاخی است. انسان دريده موجودی است كه به سادگی كرامت خود را از دست می دهد و گوهر وجودش را به ثمن بخس می فروشد. او از اين كه سر پدر خود را بشكافد يا سر مادرش را به سنگ بكوبد ابايی ندارد. به سادگی، وطن را با دشمن معامله می كند و به دوستان خود پشت می كند و به هيچ كس و هيچ چيز رحمی ندارد. [24] در حالی كه انسان باحيا حاضر نيست، به فرموده قرآن، تا آخر عمر حتی يك بار با صدای بلند با كسی حرف بزند. [25] چنين شخصی، وقتی در مقابل دعوت