عقل: كليد گنج سعادت، ص: 7

آری، درگيری با دين از همان زمان شروع شد و تا زمان ظهور امام دوازدهم، عليه السلام، هم ادامه دارد. [13]

حاكميت دين در جهان

در زمان وجود مقدس آن حضرت، دشمنی با دين خاتمه پيدا می كند، چون هوای نفس ريشه كن می شود و ديگر كسی باقی نمی ماند تا بخواهد به دين خدا هجوم ببرد و چراغ دين را خاموش كند [14]:

«و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر أن الارض يرثها عبادی الصالحون». [15]

و همانا ما، پس از تورات، در زبور نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ميراث می برند.

از زمان رويارويی قابيل با دين، جبهه حق مرتب قدرت بيشتری پيدا كرده است. اگرچه تعداد نيروی دشمن بيشتر از نيروی حق بوده است، ولی قدرت اين دو جبهه با هم قابل مقايسه نبوده است. [16]

در جنگ هشت ساله ايران و عراق، ما تقريبا با هفده كشور درگير بوديم. نه تعداد ما بيشتر از دشمن بود، نه اسلحه ما قوی تر، و نه دانشمان كارآمدتر؛ ولی شاخ اين ديو هفده سر را با نيرو و اسلحه كمتر شكستيم و آبروی آن ها را برديم؛ فقط به اين دليل كه ما در جبهه حق بوديم و در جنگ با دشمن بر وجود مقدس حضرت حق تكيه داشتيم. [17]

جبهه حق روز به روز قوی تر می شود و از هيچ سنگری عقب نشينی نمی كند. چند وقت پيش، در جلسه ای شركت داشتم و گزارش جالبی را از فعاليت عده ای از دوستان شنيدم كه در پنج كشور آفريقايی برای ترويج فرهنگ اهل بيت، عليهم السلام، در حال برنامه ريزی و كار هستند.

دو گزارش جالب را از آن جلسه بازگو می كنم تا ثمره مبارزه ها و جان فشانی شهيدان مان، كه شمشيری عليه كفر جهانی بود و جبهه شيطان را تضعيف كرد، معلوم شود.