عقل: كليد گنج سعادت، ص: 276
امام هشتم، عليه السلام، می فرمايند: خيلی از اعمال مردم و حتی توبه خيلی از مردم مسخره كردن خدا است. [17] در اوايل سوره بقره هم اين سخن به صراحت ذكر شده است و قرآن از زبان منافقان می گويد:
«إنما نحن مستهزئون». [18]
منافقان وقتی با هم مسلكان خود خلوت می كردند می گفتند: تمام حركات ما در واقع مسخره كردن خدا و پيغمبر و اهل ايمان است.
منافقين اين سخن را به زبان می آوردند، اما عده ای همين كار را می كنند و تنها آن را به زبان نمی آورند. اين كه من با پولم و با ساير نعمت های خدا در انواع گناهان بغلتم و بعد وقتی سير شدم و لذت بردم بگويم:
الهی شكر! اين شكر نيست، تمسخر است. شكر نعمت را در گناه صرف نكردن و در هزينه كردن صحيح نعمت سست نبودن است. اين نشانه قوت و قدرت عقل و حاكميت آن در زندگی انسان است.
درخواست سوم: قبولی اعمال
«و إذ يرفع إبراهيم القواعد من البيت و إسماعيل ربنا تقبل منا إنك أنت السميع العليم». [19]
و ياد كنيد زمانی كه ابراهيم و اسماعيل پايه های خانه كعبه را بالا می بردند و به پيشگاه حق می گفتند: پروردگارا، اين عمل را از ما بپذير كه تو شنوا و دانايی.
حضرت ابراهيم عمل خود را با معرفت منطقی و حكيمانه، و با روشن بينی و برابر با خواست پروردگار عزيز عالم انجام داده و آن را تمام كرده است، ولی از خداوند پذيرش آن را درخواست می كند؛ زيرا گل عمل وقتی شكوفا می شود كه پروردگار عزيز عالم مهر قبولی بر آن بزند. ابراهيم می داند كه اگر عمل او و اسماعيل را خداوند قبول نكند، ديگر نمی توان به آن عمل تكيه كرد و بايد آن را رها كرد. عملی كه مورد
