عقل: كليد گنج سعادت، ص: 454

اگر قرآن و روايات از صميم دل قرائت شوند، خدا و صاحبان روايات به زودی در محضر انسان نمايان می شوند و انسان تمام زيبايی های حق را به چشم دل خواهد ديد. چرا پيغمبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله، اين قدر عاشق قرآن بود؟ چون زيبايی اين كتاب آسمانی را مشاهده می نمود. چرا ائمه ما عاشق قرآن بودند؟ چون زيبايی آن را می ديدند. امير مؤنان علی، عليه السلام، در نهج البلاغه می فرمايند: در اين دنيا، عده ای می توانند پس ديوار دنيا را ببينند. [20] در كتاب اصول كافی، درباره اين افراد چنين آمده است:

«رجل نوّر اللّه قلبه بالايمان». [21]

خدا نكند فقط چشم ظاهر آدم بينا باشد. از يك عارف بيدار دل پرسيدند: ابو جهل، عموی پيامبر، پنجاه و سه سال (چهل سال قبل از بعثت و سيزده سال بعد از بعثت) در همسايگی پيامبر زندگی كرد و هر روز پيغمبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله، را ديد، اما به او ايمان نياورد، چرا؟

عارف بيدار دل پاسخ داد: چون حضرت رسول، صلی اللّه عليه و آله، را نمی ديد، بلكه يتيم عبد اللّه را می ديد. خداوند در قرآن می فرمايد:

«ينظرون اليك و هم لا يبصرون». [22]

آری، هركس حقيقت وجودی پيامبر، صلی اللّه عليه و آله، را يافت از جان به او ايمان آورد: علی، عليه السلام، زهرای مرضيه، عليها السلام، سلمان فارسی، ميثم تمّار، و ... ميثم بيست سال بعد از شهادت علی، عليه السلام، به عشق مولايش به بالای دار رفت، دست و پايش را بريدند، باز هم گفت: علی! ميثم به مردم خطاب می كرد: قلم بياوريد تا معارف مولايم را بازگو كنم و شما آن معارف را بنويسيد، به اين اميد كه عقل تان كامل شود. [23]