عقل: كليد گنج سعادت، ص: 425

به وجود آمدن اين مسأله كاملا خوشحال و راضی هستم. از فرش فروش پرسيدم: چه مسأله ای پيش آمد و چرا مراسم به هم خورد؟ گفت: آن شب، قبل از جاری شدن خطبه عقد، به جوان گفتم: جبهه رفته ای؟ پاسخ داد: نه! گفتم: می روی؟ گفت: نه! پرسيدم: در نماز جمعه حاضر می شوی؟

گفت: نه! سؤال كردم: از حضرت امام تقليد می كنی؟ گفت: نه! گفتم:

خانواده ما همگی اهل جبهه، نماز جمعه و تقليد از امام هستند. اگر دخترم را به تو بدهم، ممكن است زندگی ما و شما به تلخی بگرايد. خدا را شكر، در شب بله برون دخترم، به يك آدم راستگو برخوردم. من از تو خيلی متشكرم و تو را دعا می كنم، لطفا، شام را ميل كنيد و تشريف ببريد.

بدين ترتيب، راستگويی يك فرد چند خانواده را از تلخی های احتمالی در آينده مصون ساخت. آری، جوان تقلب نكرد، دروغ نگفت، و خود را فدای شهوت نكرد.

به همين ترتيب، می توان سود صدق در گفتار و زيان كذب در گفتار را در سطح كلان و برای تمام مملكت تخمين زد. از دروغگويان جامعه می پرسم: مگر كسانی كه دروغ نگفته و وكيل و مسئول و مدير نشده اند از دايره اراده پروردگار خارج هستند؟ اصلا مگر كليد روزی به دست دروغ داده شده است؟ مگر سلامت زندگی در نفاق است؟ آيا آرامش زندگی در حيله و مكر است؟ به خدا قسم كه تكيه بر مكر و حيله و دغل بازی، و نفاق و دورويی و دروغ كاری بسيار زشت، و از سوی افراد معروف زشت تر است. حال، اگر اين مسأله از سوی شخصيت های دينی سر بزند، خيلی زشت تر به نظر خواهد آمد.

پروردگار در قرآن در اهميت راستگويی و صداقت در زندگی می فرمايد:

«يا أيها الذين آمنوا اتقوا اللّه و كونوا مع الصادقين». [1]