عقل: كليد گنج سعادت، ص: 141

[است: وقتی حاجی از مشهد بازگشت و به ديدنش رفتيم، در خانه ای محقر ساكن بود كه درب اتاق هايش شيشه نداشت و با كاغذ جای قاب شيشه ها را پوشانده بودند.

اين مرد الهی در اواخر عمر بيمار و بستری بود تا آن كه در بين الطلوعين روز يكشنبه هفدهم ديماه سال 1334 ش مطابق با 24 جمادی الاول 1375 ق به ديار باقی شتافت.

پيكرش را با احترام فراوان از اصفهان به قم انتقال داده، بنا بر وصيتش در جوار بارگاه حضرت فاطمه معصومه و مزار شيخان دفن كردند.

منابع اين نوشتار:- نقباء البشر فی اعلان قرب الرابع عشر، شيخ آقا بزرگ تهرانی، ج 4، ص 1488.- الذريعه الی تصانيف الشيعه، ج 13، ص 70.- تذكرة القرور، ص 436.-

طبيب جسم و جان، ص 37.- شرح حال رجال ايران، مهدی بامداد، ج 3، ص 302.-

مصاحبه با آيت اللّه حيدر علی محقق، مجله حوزه، شماره 53 ص 51- 52.- تاريخ شهر سامراء، و شمه ای از زندگی آيت اللّه بروجردی، سيد مصلح الدين مهدوی، ص 122.-

مجله حوزه سال چهاردهم، شماره 83، ص 36.- خدمات متقابل اسلام و ايران، شهيد مطهری، ص 617، پاورقی.- عدل الهی، شهيد مطهری، ص 251.- سيری در نهج البلاغه، ص 10 و 11.- سرگذشتهای ويژه از زندگی استاد شهيد مرتضی مطهری، ج 3، ص 35 و ....]

[ (13). بشارة المصطفی، محمد بن علی طبری، ص 292: «عن النبی صلی اللّه عليه و آله انه قال:

أعطی اللّه عليا ستا لم تكن لی و لا للنبيين من الأولين: حموه مثلی و ليس لی حمو مثله و حماة مثل خديجة الكبری و ليست لی حماة مثلها، و زوجة مثل فاطمة و ليس لی زوجة مثلها، و ولدان مثل الحسن و الحسين و ليس لی ولدان مثلهما، و ولادته فی بيت اللّه الحرام و أنا ولدت فی دار جدی عبد المطلب». جواهر المطالب، ابن دمشقی، ج 1، ص 150: «روی أنه قال له: ياعلی أعطيت ثلاث مفاخر عظام لم يعطهن أحد سواك: صهرا مثلی و زوجة مثل فاطمة و ولدين مثل الحسن و الحسين».]

[ (14). جابر بن عبد اللّه انصاری (زاده 16 پيش ار هجرت در گذشته 78 يا 98 ق) با نسب كامل جابر بن عبد اللّه بن عمرو بن حرام بن كعب نب غنم بن سلمة از صحابه پيامبر اسلام. جابر بن عبد اللّه از مردم مدينه و از طايفه خزرج و از اصحاب پيامبر اسلام بوده است. عبد اللّه پدر جابر از بزرگان قبيله خزرج و از نخستين مسلمانان مدينه بود و در بيعت عقبه شركت ]