عقل: كليد گنج سعادت، ص: 277

قبول وجود مقدس حق نباشد فاقد ارزش است. پس، بايد آن قدر حكيمانه و عالمانه و منطقی و مطابق دستور وجود مقدس مولا عمل كرد كه مولا بدون معطلی و گرفتاری آن را قبول كند. برای انجام چنين عمل قابل قبولی نيز نيت پاك لازم است؛ يعنی عمل عبد بايد مطابق با آيات قرآن و روايات باشد و فقط برای وجود مقدس پروردگار انجام بپذيرد.

ارزش عمل انسان به قبولی آن در درگاه پروردگار است. در حقيقت، عملی سازنده بهشت است كه از معبر قبولی پروردگار عالم بگذرد.

مسأله قبولی عمل به قدری مهم است كه روز يازدهم محرم، وقتی زينب كبری كنار بدن حضرت ابی عبد اللّه الحسين، عليه السلام، قرار گرفت، قبل از اين كه سخنی بگويد، رو به پروردگار عالم كرد؛ يعنی همان طور كه دست خود را زير بدن برادر قرار داده بود عرض كرد:

الهی! اين عمل اندك را از خانواده پيغمبر بپذير. [20]

چقدر زينب كبری به عظمت الهی اتصال داشته است كه در آن موقعيت چنين سخنی بر زبان می آورد!؟ در حقيقت، زينب كبری، عليها السلام، تمام حادثه كربلا، تمام شهادت ها، تمام جهاد ابی عبد اللّه، عليه السلام، و تمام زحمات او را در برابر عظمت حق، عملی اندك می خواند و درخواست قبولی آن را دارد.

اين رفتار زينب كبری و بينش او درباره بزرگ ترين رويارويی حق و باطل در تاريخ بشر است كه آن را در نزد پروردگار اندك می بيند.

متأسفانه، اين پندار بعضی از ماست كه دچار ضعف عقليم و می خواهيم منّت يك ركعت نمازمان را بر خدا بگذاريم يا ارزش يك تومان پولی كه در راه خدا داده ايم را خيلی بزرگ كنيم. به قول خاقانی شروانی:

يا به قول امام خمينی، رحمه اللّه: