عقل: كليد گنج سعادت، ص: 214
آن ها كه باخدا هستند را چگونه قبض روح می كنی؟ گفت: نگاه كن! ناگاه، حالت عجيبی به ابراهيم دست داد:
ندانم اين شب قدر است يا ستاره صبح |
تويی برابر من يا خيال در نظرم [12] |
|
همان طور كه داشت نگاه می كرد (ديده از ديدار جانان برگرفتن مشكل است) پرسيد: اين جلوه جمال محبوب نيست، اين وجه اللّه نيست؟ عزرائيل گفت: ای ابراهيم، اين جمال محبوب نيست، چهره من است، ابراهيم، عليه السلام، پرسيد: آيا خدا به دوستان خود بعد از اين كه تو را ديدند باز هم پاداش می دهد؟ گفت: آری، چطور؟ گفت: برای اين كه اگر پاداش مرا، با اين همه زحمتی كه در طول دوران پيامبری ام كشيده ام، تنها ديدار تو در اين هيبت قرار دهند برايم زياد است. [13]
اين تنها گوشه ای از لطف پروردگار بر بندگانش است و پس از مرگ، بهشت و جلوه های حق و عزت بی ذلت و حيات بی مرگ و غنای بی فقر در پيش است. هم چنين، رضايت حق و سلام كردن حضرت حق بر بندگانش:
«سلام قولا من رب رحيم». [14]
با سلامی پرارزش و سلامت بخش كه گفتاری از پروردگاری مهربان است.
ملائكه نيز به سراغ انسان می آيند:
«جنات عدن يدخلونها و من صلح من آبائهم و أزواجهم و ذرياتهم و الملائكة يدخلون عليهم من كل باب. سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبی الدار». [15]
بهشت های جاويدی كه آنان و پدران و همسران و فرزندان شايسته و درستكارشان در آن وارد می شوند، و فرشتگان از هر دری بر آنان در آيند و به آنان گويند: سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان در برابر عبادت، معصيت و مصيبت. پس نيكوست فرجام اين سرای.
و بهشت جاودان با همه نعمت هايش در انتظار آن هاست: