فارسی
جمعه 25 آبان 1403 - الجمعة 12 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 46

سمت تو بيايم، بعد ملك الموت را بفرست كه ما را ببرد.

خدا جواب می دهد. اين جواب خيلی عجيب و وحشتناك است؛

«كَلَّا إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها» «1»

اين سرمايه را دوباره به تو دادن كه اصلًا امكان ندارد. ما اراده كرديم كه اين سرمايه را يكبار به هر كسی بدهيم. اين قولی كه به من می دهيد كه يك بار ديگر به من سرمايه بده، من همه را صحيح هزينه كنم، اين قول تو دروغ است. چرا؟ چون در اين همه سال عمر، بافت تو بافت حيوان ها شده و با حيوانيت اتّحاد پيدا كرده ای. اگر تو را برگردانم، باز هم آدم نمی شوی.

عمر تباه شده برابر با آتش برزخ

پس تكليف چيست؟

«وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی يَوْمِ يُبْعَثُونَ» «2»

تو را به جهانی بين دنيا و آخرت می برم كه اسمش جهان برزخ است. در آنجا زندگی ای داری كه نه دنيای كامل است و نه آخرت كامل، چون زندگی تو برپايه ضايع كردن عمر است. من سرمايه را به تو دادم، طرح دادم كه با آن چگونه تجارت كنی، اما به من پشت كردی و در مقابل انبيا و ائمه عليهم السلام كبر ورزيدی، شاخ و شانه كشيدی، اكنون كه هيچ چيزی نداری، در عالم برزخ، تمام عمر ضايع شده ات را به صورت آتش به تو برمی گردانم؛ يعنی تو عمر خود را هيزم آتش كردی.

خدا اين را در كجای قرآن می فرمايد كه در برزخ، عمر ضايع و تباه شده به صورت آتش برمی گردد؟

«النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا» «3»

برزخ آثاری از دنيا دارد. يكی از آثارش روز و شب است كه هم روز دارد و هم

______________________________
(1)- مؤمنون (23): 100؛ « [به او می گويند:] اين چنين نيست [كه می گويی ] بدون ترديد اين سخنی بی فايده است كه او گوينده آن است.»

(2)- مؤمنون (23): 100؛ «و پيش رويشان برزخی است تا روزی كه برانگيخته می شوند.»

(3)- غافر (40): 46؛ « [عذابشان ] آتش است كه صبح و شام بر آن عرضه می شوند.»







گزارش خطا  

^