ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 50

زندانی، ساختن پل، مدرسه، رسيدگی به يتيم، ادا كردن قرض مستحق، تهيه جهيزيه، عبادت رب و خدمت به خلق، آن وقت چقدر طول می كشد كه در قيامت شما را نگهدارند، تا به حساب شما را برسند و به بهشت ببرند؟ اين ديگر بستگی به كيفيت هزينه دارد. نهايت طول كشيدن آن، مانند رعد و برق ابر بهاری است.

در روايت ديگری پيغمبر صلی الله عليه و آله فرمودند:

زمان رسيدگی به پرونده شما، خيلی كه نگه دارند، از اندازه خواندن دو ركعت نماز واجب كمتر است. اين نيز برای شماست.

پنج آيه ديگر نيز درباره درخواست عمر دوباره هست كه مجال بحث نمی باشد. «1»

قدردانی نعمت دين

خدا چه نعمت هايی به شما داده است كه خود و پيغمبرش را به شما شناسانده است! دل شما را به خودش، پيغمبر و اهل بيت عليهم السلام، قرآن، نماز، عبادت و خدمت به خلق خود گره داده است، همان چيزی را می گويم كه خودش در قرآن فرموده است: «طُوبی لَهُمْ» «2» خوش به حال شما، خدا اين را می گويد.

______________________________
(1)- آياتی كه به درخواست بازگشت به دنيا اشاره دارد:

مؤمنون (23): 106- 107؛ «می گويند: پروردگارا! تيره بختی و شقاوت ما بر ما چيره شد، و ما گروهی گمراه بوديم.* پروردگارا! ما را از دوزخ بيرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتيم، بی ترديد ستمكار خواهيم بود.»

فاطر (35): 37؛ «و آنان در آنجا شيون و فرياد می زنند: پروردگارا! ما را بيرون بياور تا كار شايسته انجام دهيم غير آنچه انجام می داديم. [می گويم:] آيا شما را چندان عمر نداديم كه هر كس می خواست در آن مقدار عمر متذكّر شود، متذكّر می شد؛ و [آيا] بيم دهنده ای به سوی شما نيامد؟ پس بچشيد كه برای ستمكاران هيچ ياوری نيست.»

انعام (6): 27؛ «اگر هنگامی كه آنان را بر آتش [دوزخ ] نگه داشته اند ببينی [حالتی ذلت بار و وضعی هول انگيز می بينی ] می گويند: ای كاش به دنيا بازگردانده می شديم، و در آنجا آيات پروردگارمان را تكذيب نمی كرديم، و از مؤمنان می شديم.»

سجده (32): 12؛ «و اگر ببينی زمانی كه [اين ] مجرمان [منكر قيامت ] نزد پروردگارشان سرهايشان را به زير افكنده اند [می بينی كه می گويند:] پروردگارا! [به آنچه ما را وعده داده بودی ] بينا شديم و [به دعوت حق ] شنوا گشتيم، پس ما را به دنيا برگردان تا كار شايسته انجام دهيم، بی ترديد ما باور كننده [همه حقايق ] هستيم.»

اعراف (7): 53؛ «آيا [منكران قرآن برای باور كردن آن ] جز تحقّق وعده هايش را انتظار می برند؟! روزی كه حقايق بيان شده در آن [به صورتی ظاهر و آشكار] بيايد، كسانی كه از پيش، آن را فراموش كرده بودند، می گويند: يقيناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند [ولی ما آن را نپذيرفتيم،] پس آيا [در چنين روزی ] شفاعت كنندگانی برای ما هست كه ما را شفاعت كنند يا [به دنيا] بازگردانده می شويم تا كاری غير آنچه انجام می داديم، انجام دهيم؟! به راستی آنان [سرمايه ] وجودشان را تباه كردند و آنچه را به دروغ [به عنوان شريك خدا به خدا] نسبت می دادند [از دستشان رفت و] گم شد.»

(2)- رعد (13): 29؛ «برای آنان زندگی خوش و با سعادت ... است.»