عدم يقين، نتيجه دوری از عقل

اگر ما از خيلی رشته ها عقب مانده ايم، به خاطر اين است كه در اين باور مشكل داريم. كسانی كه افطاری می دهند، روزه می گيرند، نماز می خوانند، عمره می روند، در كارهای خير سرمايه گذاری می كنند، اما از نظر قرآن، نه روايت، چقدر خمس بدهكار می شود، چون خمس و زكات دو حقيقت قرآنی هستند، اما نه كاری به سهم امام دارد و نه به مرجع تقليد و روايات. اين است كه می گويم: ما در اين باور مشكل داريم. چون هنوز آيه سوره انفال در مورد خمس را نتوانسته باور كند. دل های اكثر ما بيمار است. تا كنون عقل را در كنار قرآن به كار نگرفته ايم كه به پروردگار اعتماد كنيم.

خدا در قرآن مجيد می فرمايد:

«إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ» «2»

حبيب من! تو می ميری و امت تو نيز می ميرند. پيغمبر اسلام صلی الله عليه و آله نيز اعلام كرده است كه اكثر امت من، بين شصت تا هفتاد سال می ميرند. ولی ميلياردها پول و ملك و املاك روی هم انبار كرده، اما هنوز باور نكرده كه خدا می گويد: می ميری.

تمام درد ما بر سر همين باور نكردن است، چرا؟ چون عقل به كار گرفته نشده است.

آن وقت در مورد پيغمبر عزيز صلی الله عليه و آله می فرمايد:

«آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ» «3»

______________________________
(1)- موسوعة الامام علی بن ابی طالب عليه السلام فی الكتاب و السنة و التاريخ: 7/ 248.

(2)- زمر (39): 30؛ «بی ترديد تو می ميری و قطعاً آنان هم می ميرند.»

(3)- بقره (2): 285؛ «پيامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ايمان آورده.»