ضايع نشدن عمل در قيامت

خداوند در سوره بروج درباره عدّه ای مرد و زن جوان كه بعضی هايشان بچه نيز داشتند چه می فرمايد:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ* وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ* وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ* قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ* النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ* إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ* وَ هُمْ عَلی ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ» «2»

جمعی كه خدا را خوب درك كرده بودند.

يكی از آيات سوره ابراهيم عليه السلام را برای شما بگويم كه در آنجا خدا، انسان واقعی را به حقيقتی مثال زده است كه اگر كسی آنی شود كه خدا می گويد، چهار واقعيت از وجود او ظهور می كند كه يكی از آنها احساس و درك حقايق است.

اين حقيقت گمشده را با حسّ پيدا می كند، البته در چارچوب قرآن و فرهنگ اهل بيت عليهم السلام، نه در جای ديگر. ممكن است من به هند بروم و زير دست استاد مرتاض قرار بگيرم و واقعاً به دستور و فرهنگ او عمل كنم، بعد مرا به جايی نيز برساند كه بگويد: برو كنار ريل بنشين، قطار كه می آيد، فقط نگاهش كن، حرف نزن، بلكه از طريق نگاه خود موج بفرست، قطار می ايستد.

خدا در قرآن فرموده است:

هر كسی در اين دنيا بكوشد، می خواهد شخص مثبتی باشد يا منفی، من كوشش او را ضايع نمی كنم، يعنی شخص اصلًا خدا را نمی شناسد و با خدا رابطه ای ندارد، عمری نان و نمك خدا را می خورد، رفته و از طريق باطل رياضت

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 94/ 337، باب 2.

(2)- بروج (85): 1- 7؛ «به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی سوگند به آسمان كه دارای برج هاست* و سوگند به روزی كه [برپا شدنش را برای داوری ميان مردم ] وعده داده اند* و سوگند به شاهد [كه پيامبر هر امت است ] و مورد مشاهده [كه اعمال هر امت است؛]* مرده باد صاحبان آن خندق [كه مؤمنان را در آن سوزاندند.]* آن آتشی كه آتش گيرانه اش فراوان و بسيار بود،* هنگامی كه آنان پيرامونش [به تماشا] نشسته بودند* و آنچه را از شكنجه و آسيب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند.»